پاروا ویروس سگ یک بیماری ویروسی بسیار مسری است که می تواند بسیار تهدید کننده باشد. این ویروس باعث التهاب بسیار شدید روده میشود. پاروو ویروس همچنین به گلبول های سفید خون حمله می کند و هنگامی که حیوانات جوان آلوده می شوند، میتواند به عضله ی قلب آنها آسیب بزند و مشکلات قلبی طولانی مدت را ایجاد کند.
علائم عمومی پاروا ویروس چیست؟
علائم عمومی پاروویروس بی حالی، استفراغ شدید، از دست دادن اشتها و اسهال خونین و بدبو است که می تواند موجب کم آبی تهدید کننده برای حیات حیوان شود.
چگونه پاروا ویروس منتقل می شود؟
این ویروس بسیار مسری است و می تواند توسط هر شخص، حیوان یا شی که در تماس با مدفوع سگ آلوده قرار می گیرد، انتقال یابد.این ویروس می تواند ماه ها در یک محدوده زنده بماند و ممکن است در اشیای بی جان مانند کاسه های غذا، کفش ها، لباس ها، فرش و زمین زنده بماند.
چگونه پروا ویروس تشخیص داده می شود؟
دامپزشکان بر اساس علائم بالینی و آزمایش پاروو ویروس را تشخیص می دهند. آزمایش آنزیم مرتبط با ایمونوآرزنجی (ELISA) یک آزمایش معمول برای پاروویروس است. کیت آزمایش ELISA برای تشخیص پاروویروس در مدفوع سگ استفاده می شود و در حدود 15 دقیقه در مطب دامپزشکی انجام می شود. از آنجا که این آزمون 100٪ حساس یا دقیق نیست، دامپزشک شما ممکن است آزمایش های اضافی و آزمایش خون را نیز توصیه کند.
کدام سگ ها در معرض پاروا ویروس هستند؟
توله سگ ها و سگ های نوجوان که واکسینه نشده اند بیشترین حساسیت را به این ویروس دارند. نژاد هایی که در معرض خطر بیشتری هستند، عبارتند از روتوییلر، دوبرمن، تریر آمریکایی Staffordshire .
چگونه می توان از پاروا ویروس جلوگیری کرد؟
شما می توانید سگ خود را در برابر این قاتل احتمالی محافظت کنید. مطمئن شوید که او واکسن های خود را به موقع گرفته است. معمولا توصیه می شود که توله سگ ها با واکسن های ترکیبی واکسینه شوند تا از ابتلا به بیماری های مختلف که مدام در معرض آنها قرار میگیرند مصون بمانند. یک واکسن معمولی، به نام "5-in-1"، توله سگ ها را از هپاتیت، لپتوسپیروز، پاروویروس و پاراآنفلوآنزا محافظت می کند.
به طور کلی، اولین واکسن در سن 6-8 هفتگی به سگ شما داده می شود و بعد از آن یک تقویت کننده در چهار هفتگی تا 16 یا 20 هفتگی دارد و سپس در یک سالگی دوباره واکسن داده می شود. برنامه واکسیناسیون توله سگ قبل از چهار ماهگی کامل نیست. سگ های قدیمی تر که سریهای واکسیناسیون کامل توله سگ را دریافت نکرده اند ممکن است حساس به پاروویروس باشند. با دامپزشک خود مشورت کنید که چگونه سگ شما مجددا برای واکسیناسیون احضار شود.
از آنجا که پاروویروس ماه ها می تواند در یک محیط زنده بماند، اگر می خواهید مراقبت بیشتری در خصوص عدم ابتلای حیوانتان به این بیماری داشته باشید به این نکته توجه کنید: حتی با ضدعفونی کردن و شستشوی عالی اشیا و وسایل ، پاروویروس می تواند زنده بماند زیرا این ویروس در برابر بسیاری از ضدعفونی کننده های معمولی مقاوم است.شما میتوانید برای ضدعفونی از محلول یک قسمت سفید کننده به 32 قسمت آب استفاده کنید که در آن مواد آلی وجود ندارد و میتوانید اسباب بازی های آلوده سگ، ظرف غذا و کاسه آب او را که باید به درستی تمیز شوند، ده دقیقه در این محلول ضدعفونی قرار دهید.اگر فکر می کنید که جایی بوده اید که ممکن است آلودگی در آنجا وجود داشته باشد میتوانید ازین محلول برای ضدعفونی کردن کف کفش خود استفاده کنید. مناطقی که برای تمیز کردن سخت تر هستند (برای مثال، مناطق چمن دار، موکت و چوب) ممکن است نیاز به ضدعفونی کننده به صورت اسپری داشته باشند .
چگونه می توان پاروا ویروس را درمان کرد؟
هیچ دارویی وجود ندارد که بتوانند ویروس ها را از بین ببرد، درمان این بیماری به طور کلی ساده و متشکل از مراقبت های حمایتی تسکین دهنده برای کنترل علائم و تقویت سیستم ایمنی سگ است تا به وی امکان مبارزه با این بیماری خطرناک را بدهد. سگ های مبتلا به پاروویروس نیاز به درمان سنگین در یک بیمارستان دامپزشکی دارند، برای اینکه آنتی بیوتیک ها، داروها برای کنترل استفراغ، مایعات وریدی و سایر روش های حمایتی را دریافت می کنند. میانگین اقامت در بیمارستان حدود 5-7 روز است.
لطفا توجه داشته باشید که این درمان همیشه موفق نبوده است، بنابراین لازم است که سگ شما حتما واکسینه شود که به این بیماری مبتلا نشود.
از آنجایی که پاروویروس بیماری جدی است، توصیه نمی شود که در خانه درمان شود. حتی با بهترین مراقبت های دامپزشکی، این بیماری اغلب مرگبار است.
اگر متوجه استفراغ شدید، از دست دادن اشتها، افسردگی یا اسهال با خونریزی شدید در سگتان شدید بلافاصله با دامپزشک خود تماس بگیرید.
برخی از بیماری ها با علائم مشترک با پاروا ویروس:
یک توله سگ با اسهال خونین می تواند یک مشکل انگلی نیز داشته باشد،مثلا یک ویروس غیر از پاروویروس یا یک کولیت استرس ممکن است دستگاه گوارش او را مسدود کند و علائمی شبیه به پاروو ایجاد کند. بنابراین بسیار مهم است که سگ خود را برای تشخیص دقیق نزد دامپزشک ببرید.
به طور کلی با رعایت 7 مورد زیر میتوانید از ابتلای حیوانتان به این بیماری مهلک جلوگیری کنید:
- اطمینان حاصل کنید که سگ شما واکسینه شده است.
- توله سگ خود را تا زمانی که دو واکسن اول خود را نزده در معرض سگ های دیگر قرار ندهید. مگر اینکه مطمئن باشید سگ های دیگر واکسینه شده اند.
- اجتناب از رفتن به مکان هایی که سگ شما در معرض سگ های ولگرد و غیرواکسینه قرار میگیرند مثل پارک ها،فروشگاه های حیوانات خانگی و یا دیگر مناطق عمومی.
- هنگام رفتن نزد دامپزشک برای بررسی های بهداشتی و واکسیناسیون، توله سگ خود را در آغوش گرفته و در خارج از محوطه ی درمانگاهی نگه دارید همچنین او را از محوطه ی لابی درمانگاه دور نگه دارید زیرا ممکن است از سایر سگ ها و یا محیط و زمین درمانگاه ویروس ا دریافت کند.
- ویروس پاروو برای مدت طولانی میتواند در محیط زنده بماند بنابراین اگر فکر میکنید ممکن است محیط زندگی سگتان آلوده شده باشد برای احتیاط واجب از همان محلول ضد عفونی 1 به 32 که بالاتر ذکر شد استفاده کرده و محیط را با اسپری ضدعفونی کنید.
- اگر در محل کارتان و یا بیرون از خانه با سگ ها ی مختلف تماس دارید حتما قبل از آمدن به خانه کفشتان را ضد عفونی کنید.
- اگر سگ شما علائم اسهال ،استفراغ،بی اشتهایی و بی حالی دارد باید او را در اسرع وقت به دامپزشک بیاورید. این هاهمه علائم پاروویروس هستند. به یاد داشته باشید، سگ های آلوده ممکن است تنها یک علامت را نشان دهند!
تصویر زیر مربوط به کیت آزمایش پاروو ویروس است که نمونه ی مدفوع حیوان را روی چاهک این کیت ریخته و در صورت روئیت دو خط در این کیت حتم میدهیم که حیوان مبتلا به این بیماری است حتی اگر خط دوم بسیار کمرنگ باشد.
تصویر زیر مربوط به اسهال خونی بسیار شدید در نمونه ی حاد بیماری زایی این ویروس است.
