واکسیناسیون  برای سگ‌ها، گربه‌ها ،خرگوش‌ها و پرنده ها


واکسیناسیون سگ ها
 



برای سگ ها توصیه می‌شود که برنامه واکسیناسیون C۵ در برابر پنج بیماری D، H، P، Bb و PI۲ را برایشان انجام دهند:

ویروس  دیستمپر(d) یک درصد کیس ها را درگیر می‌کند.

هپاتیت B  یک درصد از کیس ها را در بر می‌گیرد.

ویروس Parvo )P) (  حدود ۱ تا ۱۰ ٪ از موارد بسته به شیوع بیماری).

( Bb(Bordetella بیماری باکتریایی. 

( PI۲ ) ویروس ParaInfluenza ( همراه با Bordetella ) ، به صورت سرفه کردن خود را نشان میدهد  و در  90تا 99 درصد از مواردی  که شکست کامل ویروس Parvo وجود نداشته، ظاهر می‌شود.

سگ های توله اولین واکسن خود را بین ۶ تا ۸ هفتگی دریافت کرده که واکسن dhp یا C۳ است. این سگ ها باید در این مرحله از واکسن  در خانه محدود شوند و آن ها را بیرون نبرید.

توصیه می‌شود دومین واکسن در ۱۰ هفتگی به آن‌ها داده شود، اما در گذشته به طور معمول در ۱۲ هفتگی به آن ها تزریق میشد. واکسن ۱۰ هفتگی به دو روش درمانی مختلف داده می‌شود، یکی تزریق ( جز C۳ ) و دیگری به عنوان قطره در بینی (  Bb / PI۲ ). توله‌سگ با گرفتن قطره بینی، به سرعت مصونیت خود را در برابر بیماری سرفه توسعه خواهد داد و قادر خواهد بود که با سگ‌های دیگر و توله‌سگ ها نیز ملاقات کرده و دو هفته پس از واکسیناسیون به پیاده‌روی برود.

قبلا برای درمان این سرفه سگ ،داروی dhp وجود داشت .
آخرین واکسن در ۱۶ هفتگی واکسن فلج اطفال و تکرار واکسیناسیون C۳ می‌باشد و عمدتا " مصونیت Parvo " برای برنامه واکسیناسیون triennial را تقویت می‌کند.

واکسیناسیون گربه ها


 

به بچه‌گربه‌ها و گربه‌ها توصیه می‌شود که واکسن F۳ و واکسن fiv را سالانه داشته باشند. واکسیناسیون F۳ شامل موارد زیر است:

 ( ویروس Panleukopenia Panleukopenia )

ویروس Rhinotrachitis ( ویروس تب‌خال )، 

Feline Calicivirus (کلسی ویروس گربه)
واکسن fiv ( نوعی ویروس نقص ایمنی ) که به ایدز گربه مشهور است.

واکسن Chlamydia برای بچه‌گربه‌ها و گربه‌ها توصیه نمی‌شود. 
اولین واکسیناسیون بچه‌گربه بین ۶ تا ۸ هفتگی است که  واکسیناسیون F۳ است.

واکسن دوم بچه‌گربه یا ایمن‌سازی در ۱۲ هفتگی از عمر او داده می‌شود .

اولین واکسن fiv معمولا در ۱۲ هفتگی  به صورت تزریق جداگانه داده می‌شود. دومین واکسن فلج‌اطفال است که می‌تواند بین ۲ تا ۴ هفته پس از آن داده شود ، بنابراین اغلب آن‌ها دومین نوبت  fiv را در ۱۴ هفتگی از سن خود دارند. 

مرحله سوم و آخر برنامه واکسیناسیون بچه‌گربه در سن ۱۶ هفتگی او در نظر گرفته‌شده و سومین و آخرین واکسن fiv است که در این زمان داده می‌شود.

بچه‌گربه‌ها باید  تا دو هفته بعد از تزریق آخرین تزریقشان به داخل خانه محدود شوند. اگر دوره کامل واکسن ها در ۱۶ هفتگی از سن او تکمیل شود، بچه‌گربه می‌تواند در سن ۱۸ هفتگی بیرون برود.

اگر به دلایل مختلفی، آخرین واکسن مورد توجه قرار نگیرد، می‌گویند که آخرین fiv تا ۲۰ هفته پیش delayde بوده‌است، سپس بچه‌گربه باید تا ۲۲ هفته دیگر بیرون نرود.

واکسیناسیون خرگوش ها
 



خرگوش‌ها در برابر بیماری Calicivirus خرگوش یا RCD واکسینه می‌شوند.

خرگوش اولین واکسن RCD را معمولا به محض این که او  را به خانه جدید آوردید باید دریافت کند. اگرخرگوشتان زیر ۱۰ هفته  سن داشته باشد، ۴ هفته بعد نیاز به واکسن RCD خواهد داشت و سپس هر سال باید تکرار شود.

بنابراین، اغلب مردم قبل از اینکه اولین واکسن خرگوش خود را به عنوان یک تقویت‌کننده ۴ هفته‌ای داشته باشد؛ صبر میکنند تا خرگوش جوان آن ها 10 تا 12 هفته داشته باشد.

در استرالیا، واکسن زدن در برابر ویروس myxomatosis غیر قانونی است، زیرا این واکسن نوعی ویروس زنده است که به طور بالقوه به جمعیت خرگوش های وحشی سرایت می‌کند و ایمنی را در برابر این بیماری کاهش می‌دهد.

واکسیناسیون برای پرندگان

 

اغلب در مورد واکسینه کردن طوطی‌ها از ما سوال می‌شود. و پاسخ این است، خوب واکسن ها محدود هستند و ممکن است در بازار وجود نداشته باشند و  تنها واکسن موجود، واکسن polyomavirus است. پس ما باید چه کار کنیم ؟

polyomavirus در یک زمان ، طوطی‌هایی زیادی را کشت – که عمدتا جوجه‌های پرورش‌یافته و گاهی اوقات بزرگسال بودند. در budgies، این بیماری  از ۱۰ تا ۲۵ روزگی بروز کرده و باعث مرگ خواهد شد. طوطی‌های بزرگ‌تر نیز نسبت به عفونت( avian  APV ) آسیب‌پذیرتر هستند اما معمولا نشانه‌هایی از بیماری را نشان نمیدهند. برخی از گونه‌ها به شدت مستعد بیماری هستند ، به ویژه caiques، در حالی که برخی دیگر به ندرت ممکن است نشانه‌هایی از بیماری را ایجاد کنند.

APV - بیماری است که در سنین مختلف و در گونه‌های مختلف رخ می‌دهد. در conures، مرگ معمولا در پرندگان کم‌تر از ۶ هفته رخ می‌دهد. مرگ در طوطی‌های دم‌بلند و طوطی‌های کاکل دار در حدود ( ۸ هفته ) یا کم‌تر اتفاق می‌افتد. جوجه‌های بیماری که به بیماری مبتلا می‌شوند ، سالم به نظر می‌رسند، علائم premonitory را نشان می‌دهند و سپس ناگهان می‌میرند. Chicks ها گونه ای هستند که در لانه نگهداری می‌شوند و توسط والدینشان تغذیه می‌شوند، و به ندرت این بیماری را از خود نشان  می‌دهند؛ این  خوش‌شانسی به خاطر انتقال آنتی‌بادی ترشحی از مادر به جنین است.. صاحبان پرنده ی بیمار ممکن است متوجه ، ضعف، رنگ‌پریدگی کلی و یا کبودی زیر پوست در ساعات قبل از مرگ پرنده شان  شوند. تغییر رنگ یک مشاهده نادر دیگر است. این یافته‌ها معمولا شامل رنگ‌پریدگی کلی با تزریق زیرجلدی و خونریزی و بزرگ شدن طحال و کبد است. 


واکسن polyomavirus

یک واکسن تجاری برای polyomavirus موجود است. برخی از متخصصان پرنده واکسیناسیون را از سن  ۲۱ روزگی آغاز می‌کنند و این واکسن را در عرض دو هفته تکرار می‌کنند. آن‌ها سپس توصیه می‌کنند که طوطی سالانه این واکسن را دریافت کند. برخی پرندگان که با این واکسن واکسینه می‌شوند ، تورم دائمی در محل ایمن‌سازی ایجاد خواهند کرد که معمولا بافت زیرجلدی بر روی ماهیچه‌های pectoral دمی قرار می‌گیرد. این جراحات چند هفته طول می‌کشد تا به طور کامل برطرف شود . موارد دیگری نیز وجود دارند که  محل‌های تزریق می‌توانند منجر به پوسته پوسته شدن شوند.

دامپزشکان تا کنون این واکسن هارا برای واکسیناسیون پرنده انتخاب کرده اند و بیماری های زیادی وجود دارد که متاسفانه هنوز واکسن آن ها تولید نشده است.