آب مروارید:
یک لنز به طور معمول متشکل از حدود 66 درصد از اب و 33 درصد پروتئین است که این نسبت همیشه در چشم سالم در تعادل است.اما زمانی که نسبت اب به پروتئین بالا رود، با توجه به نوعی از تغییر و یا آسیب بیومکانیکی که ایجاد می شود آب مرواریدبه وجود می اید. آب مرواریدارثی و مادرزادی آب مرواریدجوانان نیز نامیده می شود(juvenile) این نوع از آب مرواریدچون در سنین پایین تظاهر پیدا می کند به این نام نام گذاری شده است.این شکل از آب مرواریدبسیاری از نژادهای سگ از جمله این نژاد را تحت تاثیر قرار می دهد و بیشتر در توله سگ های با سن کمتر از 6 سال اتفاق می افتد.
علاوه بر این سگ ها مستعد ابتلا به آب مرواریدبالغین هستند که معمولا در سگ های مسن تر اتفاق می افتد.
عمل جراحی ممکن است باعث درمان این بیماری شود اما گران قیمت است. بیماری های شایعی که باعث آب مرواریددر سگ ها می شوند عبارتند از: التهاب عنبیه (uveitis), دیابت و گاهی اوقات آسیب های چشمی!
شروع این بیماری از مرکز لنز است و به تدریج به سمت حاشیه گسترش می یابد.
درمان آب مرواریدجراحی است، در عمل جراحی لنز کدر شده برداشته شده و یک لنز مصنوعی جایگزین آن می شود.
اگر چه عمل جراحی کاتاراکت برای سگ نسبتا امن است اما ممکن است باعث عوارضی مانند گلوکوم شود.در حدود 30 ٪ از موارد در سگ هایی که عمل جراحی برای برداشتن آب مرواریدانجام می دهند ،در عرض 24 ساعت اول پس از عمل جراحی به طور موقت دچار این عارضه می شوند.خوشبختانه گلوکوم معمولا با درمان به موقع برطرف می شود.از دیگر عوارض آن ممکن است التهاب چشم پس از عمل جراحی باشد که در موارد شدید می تواند باعث زخم بافت های چشم شود.
پیشگیری از آب مرواریددر سگ ها:
سگ هایی که مبتلا به آب مرواریدمادرزادی هستند نباید پرورش داده شوند.در سگ های مسن تر (6 سال یا مسن تر) نیز با دریافت ویتامین A که منبع خوبی از آن روغن کبد ماهی است ،شانس ابتلا به آن را کم کنید.
نوعی از آب مرواریدهم وجود دارد که نتیجه افزایش سن و پیری است.
تماس با دامپزشک خود بلافاصله پس از مشاهده هر گونه تغییر در ظاهر سگ یا و یا بدتر شدن دید او ضروری است.
آب مرواریدیک بیماری مؤثر بر لنز چشم است که باعث از دست دادن شفافیت لنز و در نتیجه کاهش دید می شود.
در برخی از موارد آب مرواریدحتی می تواند باعث کوری نیز شود. لنز چشم می شود ضخیم و مات و در نتیجه سفید/ خاکستری شود.
آب مرواریدممکن است پیشرفت اهسته داشته باشد یا به سرعت پیشرفت کند و این بستگی به علت زمینه ای آن هم دارد.
تعدادی از دلایل که ممکن است باعث ایجاد آب مرواریددر سگ شما شود را نام بردیم. شایع ترین علت آن ژنتیک است. هم چنین سگ های دیابتی به ویژه مستعد ابتلا به آب مرواریدهستند. از علل دیگر می توان به بیماری های اختلالات تغذيه ای،آسیب به چشم و یا عفونت را نام برد. بیشتر آب مرواریدها در نتیجه افزایش سن به وجود می ایند اما نباید با اسکلروزیس چشم اشتباه شود که یک روند عادی و تغییر در لنز چشم حیوانات خانگی است که در سنین بالای 7 سال دیده می شود .افزایش سن باعث می شود که لنز تا حدودی سفیدتر به نظر برسد و کمی دید سگ را مختل کند.
علائم این بیماری چیست؟
انچه شما باید انتظار داشته باشید که در حیوان خانگی خود را در صورت ابتلا به آب مروارید ببینید چیست ؟ شایع ترین علائم عبارتند از:
وجود یک رنگ ابی مایل به خاکستری و یا سفید روی لایه چشم،بی میلی به بالا و پایین رفتن از پله ها و یا پرش بر روی مبلمان به صورت ناگهانی،سوزش چش،قرمزی و ترشحات یا پلک زدم مداوم،مالش یا خارش چشم
تست های تشخیصی و راه درمان چیست؟
به منظور تشخیص باید سگ خود را نزد دامپزشک ببرید تا یک معاینه فیزیکی کامل از جمله معاینه چشم و آزمون های خاص برای ارزیابی چشم را انجام دهد. علاوه بر این, آنها ممکن است توصیه زیر را بسته به نیازهای سگ شما انجام دهند.
ممکن است نیاز به مراجعه جداگانه به دامپزشکی و مرکز تخصصی بیماری های چشم داشته باشید.
ممکن است آزمایش خون برای ارزیابی علت زمینه ای انجام شود که ممکن است شامل موارد زیر باشد:
آزمون ارزیابی عملکرد کلیه و کبد و لوزالمعده و همچنین سنجش سطح قند خون!
یک شمارش کامل خون برای رد کردن عفونت و التهاب و کم خونی و همچنین شرایط دیگر نیز ضروری است.
آزمون های تخصصی مانند کشت و واکنش زنجيرهای پليمراز (PCR) تست و یا آزمون برای ارزیابی عملکرد شبکیه چشم نیز در موارد کمی انجام می شوند.
درمان آب مروارید سگ بستگی به علت زمینه ای آن دارد و درمان ممکن است شامل موارد زیر باشد:
درمان علت زمینه ای اگر شناخته شده است و استفاده از قطره چشم که ممکن است کمک به جلوگیری از التهاب و دیگر مشکلات ثانویه بکند.
جراحی برای برداشتن آب مروارید نیز روش نهایی است.
مراقبت و نگهداری از سگ قفقازی مسن:
بسیاری از صاحبان سگ ها متوجه تغییرات شخصیت و یا سطح فعالیت سگ خود نمی شوند.این تغییرات اغلب بسیار تدریجی و گذرا صورت می گیرد.
در بسیاری از موارد همه چیز تغییر کرده اما صاحب سگ متوجه نمی شود تا زمانی که آن چنان شدید باشد که مشخص شود.
در سنین 8 تا 9 سالگی علامت هایی در سگ شما دیده می شود که توصیه می شود آن ها را بدانید و راه هایی که می تواند به شما کمک کند را بشناسید.
از دست دادن شنوایی اغلب یکی از اولین نشانه های پیری در سگ هاست و اغلب نادیده گرفته می شود یا با چیزهای دیگر اشتباه گرفته می شود.
از دست دادن شنوایی می تواند تنها در یک گوش و یا هر دو گوش رخ دهد .
این اتفاق معمولا برای صاحبان این گونه مشخص می شود که سگ شان دستورات آنها را نادیده می گیرد یا هنگام صدا زدن نام او هیچ واکنشی از خود نشان نمی دهد.
اگر این مسائل مربوط به سنین پایین در سگ شما باشند از نظر درمانی متفاوت می شود.
شما در این مواقع باید از نور استفاده کنید و یا با استفاده از یک سوت توجه سگ تان را به خود جلب کنید.
کاهش بینایی نیز اغلب در سنین بالا اتفاق می افتد که این می تواند به دنبال گلوکوم و آب مروارید و یا مسائل دیگر باشد. بسته به علت آن درمان ممکن است متفاوت باشد.نشانه هایی از کاهش بینایی در سگ مسن عبارت اند از: برخورد به اشیاء خانگی, مشکل پیدا کردن در خانه و با وسایلی مانند اسباب بازی و هم چنین کاسه غذا و آب.
انچه شما می توانید انجام دهید:گذشته از یافتن علت آن و تایید تشخیص توسط دامپزشک و درمان آن ،شما می توانید در خانه برای کمک به یک سگ نابینا یا کم بینا شرایطی را فراهم کنید که او بیشتر احساس راحتی کند.تغییر جای وسایل منزل و مبلمان و اصلاح هر گونه مناطق خطرناک مانند راه پله ها با چوب،استفاده از مسیرهای پیاده روی امن و...
با توجه به کاهش ظرفیت ریه ها و عملکرد قلب توانایی تحرک سگ تان به تدریج کاهش یافته و سرعت پیاده روی او نیز کم می شود.
اگر او همچنان دارای علائمی مانند خس خس در تنفس،لنگش و یا نشانه های دیگر است فقط باید گزارش به دامپزشک مراجعه کنید.
اگر کاهش فعالیت منجر به افزایش وزن در سگ شما شود باید با در نظر گرفتن تغذیه مناسب به کاهش وزن او کمک کنید.
هر دو طیف رنج سنی در سگ ها نیاز به خواب بیشتری دارند یعنی هم توله سگ جوان و هم سگ مسن!
سگ مسن نیاز به خواب بیشتری نسبت به بزرگسالان خود دارد .یک سگ مسن اغلب در طول روز چندین بار شروع به چرت زدن می کند.
شما همچنین اگر می خواهید استراحت مناسبی را برای سگ تان فراهم کنید باید تخت و جای خواب او را در منطقه ای فراهم کنید که مخصوص اوست و از هر گونه سر و صدا و رفت و امد اضافه به دور است.
بی اختیاری ادرار یا از دست دادن کنترل مدفوع:
هر گونه تغییر ناگهانی از این نظر باید سریعا به به دامپزشک گرارش داده شود،علت آن می تواند به مسائلی از جمله عفونت مثانه و بیماری های کلیوی برگردد.
سگ های سنین بالا ممکن است به صورت تدریجی کنترل شان روی ادرار و مدفوع را از دست بدهند.
این مسئله هیچ ربطی به آموزش سگ در این مورد ندارد و شروع به آموزش به او که اغلب انجام می شود بیهوده است.
به عنوان یک سگ مسن ناخن های شکننده می تواند در او به وجود بیاید. اگر به علت پیری این مشکل به وجود بیاید اغلب می تواند در نتیجه سوجذب یا از دست زدن مواد مغذی باشد.
هم چنین باید مسائل دیگر هم رد شود مانند عفونت های قارچی یا در موارد نادری هم در بستر ناخن تومور رشد می کند و باعث شکنندگی و اسیب آن می شود.
در این هنگام چه باید بکنید :
تمام سگ ها و به خصوص سگ های مسن باید یک بار در روز ویتامین و مکمل های معدنی را دریافت کند.
علاوه بر این, مصرف امگا 3 نیز در سلامت مو و ناخت بسیار موثر است. شما می توانید این ماده را از طریق مواد غذایی مانند ماهی قزل آلا و یا از طریق مکمل های امگا 3 تامین کنید.
همچنین می تواند ناخن های شکننده در صورت کمبود ویتامین B12 داشته باشد. این ویتامین است که در مواد غذایی مانند کبد ماهی و تخم مرغ وجود دارد،از مواد مهم مورد نیاز برای سلامت ناخن هاست.
این ویتامین نیز می تواند با مکمل ها و مولتی ویتامین های مربوطه تامین شود.
اگر شما می خواهید مراقبت های بیشتری در مورد ناخن ها انجام دهید باید آن ها را مرتب کوتاه و تمیز نگه دارید، به طوری که هرگز رشد بیش از حد نداشته باشد.
در نهایت اگر یک سگ ناخن های بسیار شکننده دارد می توانید با استفاده از جوراب یا کفش برای پا های او به محافظت از آنها در برابر اسیب ها بپردازید.
در مورد تغییرات اشتها:تغییر و کاهش اشتها اغلب در سگ های مسن این نژاد دیده می شود.
با توجه به کمتر شدن سوخت و ساز بدن سگ های مسن ممکن است نیاز به 10 تا 15 کالری کم تر به ازای هر پوند از وزن بدن او می باشد.
شما باید به سادگی بر اساس این تغییرات در بدن او رژیم غذایی او را تعدیل کنید.
توجه داشته باشید کاهش اشتها یک نشانه اختلال در اکثر مسائل بهداشتی است.
مثلا می تواند نشانه ای از پوسیدگی دندان یا دیگر مسائل باشد.
شما چه باید بکنید:
به عنوان بخشی از مراقبت ،سگ خود را باید نزد دامپزشک ببرید و دندان های او باید بررسی شوند.
شما باید با دامپزشک خود در مورد تغییر رژیم غذایی سگ تان از یک بالغ به مسن صحبت کنید .همچنین اضافه کردن برخی از رژیم های کم سدیم مانند سوپ مرغ و گرم کردن غذا در مایکروویو می تواند تنها چیزی برای تشویق سگ مسن تان به خوردن غذا شود.
به عنوان یک سگ مسن او ممکن است موی خود را از دست بدهد.
توانایی حفظ رطوبت در پوست و مو در این سنین کاهش می یابد و ممکن است پوست او بسیار خشک شود که منجر به خارش نیز می شود.
همچنین موهای او ممکن است شروع به نازک شدن،خشک و شکننده شدن کنند.
انچه شما می توانید برای سگ تان در این مواقع انجام دهید:
شما ابتدا باید مسائل دیگر رد کنید.مثلا آلرژی (سگ مسن تر می تواند نسبت به همتآیان جوان تر خود نسبت به الرژی حساس تر باشد).
شما می توانید به ارزیابی مجدد محصولاتی که شما در حال استفاده از آن ها هستید بپردازید مانند شامپو و نرم کننده های بدن او; کیفیت محصولات مهم هستند و شما باید از محصولاتی که مطمئن هستند استفاده کنید.
همانطور که در ناخن های شکننده استفاده از امگا 3 یا 6 و یا ویتامین B12 می تواند موثر باشد،در موی شکننده و خشک هم کاربرد دارد.در موهای به شدت نازک توصیه می کنند از شامپو های مخصوص و مهمتر از همه از لوسیون های کاربردی استفاده کنید. خواص لوسیون های مو باور نکردنی است و. بسیار تسکین دهنده و ترمیم کننده پوست هستند و ما توصیه می کنیم برای هر نوع ریزش موی غیر قابل توضیح از آن ها استفاده کنید.
لازم به ذکر است که تغییرات عمده ای در رفتار سگ اغلب اولین نشانه از یک مسئله بهداشتی است. چنین چیزهایی مانند ترجیح به تنها ماندن، پنهان کردن خود،اقدام های خطرناک و چنین رفتارهایی همه نشانه هایی است که باید به دامپزشک گزارش شود.
این اتفاق بین سگ های مسن طبیعی است.
تغذیه سگ نژاد قفقازی:
برای تغذیه او اطمینان حاصل شود که نیاز های پروتئینی او تامین شود. ما می دانیم که تغذیه بیش از حد با مواد پروتئينی می تواند منجر به مشکلات اسکلتی در او شود.
مصرف پروتئین باید بین 9.7 گرم و 12.5 گرم پروتئین به ازای هر کیلوگرم از وزن بدن او در هر روز باشد.
هنگامی که او به طور کامل رشد کرد باید این مقدار کاهش یابد و به 2.62 گرم به ازای هر کیلوگرم از وزن بدن در هر روز برسد.
به طور متوسط این غول مهربان به حدود 20 کالری به ازای هر پوند از وزن بدن خود در هر روز نیاز دارد. بنابراین یک سگ بالغ به حدود 2800 کالری در هر روز نیاز دارد. این مقدار بسته به سطح فعالیت او, اب و هوا ی محل زندگی و سن او بستگی دارد.
در مراقبت از نژاد قفقازی تغذیه برای حفظ سلامت او بسیار مهم است. اگر شما به هر دلیلی نیاز به جایگزین کردن مواد غذایی برای چوپان قفقازی خود دارید,باید آن را به تدریج انجام دهید و زمانی که برای اولین بار این کار را می کنید با ادغام بخش کوچکی از مواد غذایی جدید با غذاهای قدیمی شروع کنید به طوری که در نگاه اول هیچ اثری از مواد غذایی جدید در کاسه نباشد.
انجام این عمل به حفظ این سگ از مشکلات گوارشی کمک می کند.
حتی اگر سگ شما آن را بپذیرد و به راحتی بخورد نباید شما غذای او را یکباره تعییر دهید زیرا می تواند باعث اختلال سیستم گوارشی شود و حتی برای سگ شما بسیار ناتوان کننده باشد.
حتی اگر یک سگ بالغ شده است و در حال حاضر به نوع خاصی از غذا خوردن عادت پیدا کرده است شما می توانید سعی کنید آن را به ارامی تغییر دهید مانند روشی که در بالا توضیح داده شد.اما در این روش اگر بخواهید به جای وعده های غذایی اماده موجود در بازار از غذاهای خانگی استفاده کنید کار شما کمی مشکل تر خواهد شد.
اگر نمی توانید باید از غذاهای اماده و تجاری موجود در بازار استفاده کنید.صاحبان این غذاها را معمولا دست کم می گیرند اما انواع سالم آنها جایگزین های خوبی برای وعده های غذایی حذف شده سگ خانگی شما می باشند.
مسلم است که غذاهای تهیه شده در منزل به مراتب بهتر از انواع آماده آنها می باشند.شما بهتر است سعی کنید با مواد طبیعی در دسترس در فروشگاه های سگ برای او غذای خانگی تهیه کنید.
اگر شما از غذاهای طبخ شده در خانه برای سگ تان استفاده می کنید بسیار مهم است که غذا را به صورت گرم به حیوانات خود بدهید ،آنها از غذاهای گرم بهتر استقبال می کنند.
اگر می خواهید از مانده مواد غذایی در یخچال استفاده کنید، بهتر است آن را چند ساعت قبل از استفاده در دمای اتاق قرار دهید .
سگ ها جز حیوانات همه چیز خوار هستند,اما باید تعادل تغذیه ای برای آنها نیز رعایت شود.
خواص مواد مختلف متفاوت بوده و با توجه به اندازه سگ باید در میزان استفاده از هر یک دقت کرد. نمونه غذایی یک چوپان قفقازی باید عمدتا از گوشت با برنج که به خوبی پخته شده است تشکیل شود،استفاده از برخی از سبزیجات به صورت کوچک و رنده شده نیز به حفظ تعادل غذایی او کمک می کند. بدیهی است که بهتر است به چوپان قفقازی گوشت بدون چربی به جای گوشت قرمز داده شود. اگر شما می خواهید برای پاداش دادن به سگ می توانید از استخوان استفاده کنید.
اگر سگ شما هنوز یک توله سگ است به جای پنیر شما می توانید مقدار کمی شیر گرم را در یک کاسه جداگانه بریزید و به او بدهید, در حالی که در سگ بالغ توصیه به استفاده از شیر رقیق شده با اب می شود زیرا مقدار زیاد آن می تواند باعث اسهال و مشکلات روده شود.
برخی از سگ ها مستعد ابتلا به اضافه وزن هستند مانند قفقازی و باید مصرف کالری و وزن آنها کنترل شود. با دادن غذا به عنوان پاداش رفتارهای خوب می توان به آموزش او کمک کرد, اما
دادن بیش از حد غذا هم می تواند باعث چاقی او شود.هم چنین اب تمیز و تازه نیز باید همیشه در دسترس او باشد.
سگ ها نیاز به طیف گسترده ای از مواد مغذی از جمله ویتامین ها و مواد معدنی دارند،به همین دلیل تغذیه کامل و متعادل با غذاهای تجاری قابل اطمینان ترین و مناسب ترین انتخاب برای بسیاری از صاحبان می باشد. غذاهای تجاری سگ شامل گوشت و حبوبات و سبزیجات و میوه ها هستند.
بر اساس استانداردهای غذایی مواد غذایی سگ باید با کیفیت بالا و ترکیبی از منابع پروتئین و فیبر و کربوهیدرات و ویتامین و مواد معدنی باشند به صورتی که به راحتی هضم می شوند.
برخی از سگ ها ممکن است از مکمل های غذایی مانند گلوکوزامین و کندرویتین اضافه شده به مواد غذایی سود ببرند.
توله سگ ها سریع رشد می کنند و شما نباید آنها را تشویق به رشد سریع تر کنید. نگه داشتن رژیم غذایی او در حد متوسط مناسب رشد او است.
بسیاری از صاحبان و پرورش دهندگان استفاده از گوشت خام را ترجیح می دهند اما باید خطرات این نوع تغذیه را هم در نظر گرفت. بنابراین این یک ایده خوب است که از غذاهای پخته شده استفاده کرد تا از خطر انگل ها و باکتری ها جلوگیری کرد .
هم چنین سبزیجات بسیار پخته شده یا بخار پز یا اب پز برای آنها قابل هضم تر است. آنها را می توانید با پاشیدن مایع گوشت تشویق به خوردن سبزیجات کنید.
لیسیدن ظرف غذا توسط سگ تان خوب است زیرا غنی از ویتامین هاست. مناسب ترین سبزیجات برای این نژاد کدو سبز و هویج است اما این مهم است که آنها تازه باشند.مواد غذایی که چوپان قفقازی مانند تمام نژادهای سگ نباید بخورد شامل برخی مواد غذایی است مثل تخم مرغ خام ! که خطرناک است چرا که در سفیده تخم مرغ موادی وجود دارد که منجر به سوجذب ویتامین ها می شود اما می توانید با خیال راحت زرده تخم مرغ پخته شده را به او بدهید.
مواد غذایی مانند انگور و کشمش ،سیر و پیاز نیز برای سگ ها بسیار سمی هستند.تمام شیرینی ها با قند بالا, شکلات, حتی در مقادیر بسیار کم هم سمی هستند.سوسیس بیش از حد هم برای او خوب نیست.
هر چیری که حاوی الکل ،ابجو و شراب است نیز مضر است.
این که آیا شما سگ خود را با مواد غذایی با یا بدون سبوس تغذیه می کنید یک انتخاب شخصی است. بسیاری از صاحبان سگ دانه ها را انتخاب می کنند زیرا قیمت مناسب تری دارد اما در برخی ممکن است باعث مشکلات گوارشی ،آلرژی غذایی ،حساسیت یا مشکلات پوستی شود. شما ممکن است بخواهید برای جلوگیری از این مشکلات غلات هایی مانند ذرت و گندم که اغلب در غذاهای سگ وجود دارد را از برنامه غذایی او حذف کنید و از جایگزین آن مثلا از جو استفاده کنید.
سگ بالغ این نژاد معمولا دو وعده غذا در هر روز نیاز دارد. شما می توانید خوراک سگ جوان و توله سگ را سه وعده غذا در هر روز در نظر بگیرید.
سپس با افزایش سن او و کاهش فعالیت هایش آن را به دو وعده غذا در هر روز کاهش دهید.
اگر شما می خواهید برای جلوگیری از الرژی و مشکلات پوستی و گوارشی از استفاده از ذرت و سویا و گندم خود داری کنید می توانید آنها را با جو جایگزین کنید.
هم چنین می توانید از یک منبع جایگزین کربوهیدرات که قند پایینی دارد نیز استفاده کنید مانند سیب زمینی شیرین!
در بیشتر قسمت ها, تغذیه سگ های بزرگ شبیه به سگ های کوچک و متوسط است با چند مورد استثنا. توله سگ نژاد بزرگ نیاز به رژیم غذایی خاصی برای جلوگیری از برخی خطرات بهداشتی دارند و در نژاد های بزرگ بیماری های ارتوپدی ،چاقی و نفخ بیشتر رایج است. همه این بیماری ها به شدت تحت تأثیر تغذیه هستند.
توله سگ های نژاد های بزرگ مانند این نژاد نیاز به توجه ویژه در سنین رشد خود دارند.توله های نژادهای بزرگ و غول پیکر به سرعت رشد می کنند.
این شتاب در رشد به این معنی است که نژاد های بزرگ سگ بسیار به مواد مغذی و کالری دریافتی و عدم تعادل و کمبود مواد مغذی حساس اند.
انتخاب غذای تجاری برای سگ ها نباید به عنوان غذای همیشگی و ثابت و وعده اصلی غذاییش باشد زیرا در این غذاها دانه ترکیب می شود و از کیفیت مواد تشکیل دهنده آن می کاهد زیرا این‌دانه ها فقط به عنوان پرکننده در غذاهای تجاری به کار می روند و جهت مقرون به صرفه شدن هزینه تولید استفاده می شوند.
قابلیت هضم و ارزش غذایی این غذاها معمولا کم است.
این غذاها با روش های خشن پخته می شوند که باعث از بین رفتن ویتامین ها و انزیم ها و انتی اکسیدان های آنها می شود,
هم چنین این غذاها حاوی مواد شیمیایی و نگهدارنده هستند که ممکن است برای سگ ها سمی باشد.
ان ها حاوی مقادیر بیش از حد کلسیم و پروتئین و نمک و چربی و کالری هستند و اسیدهای چرب ضروری را کم دارند.
غذای سگ تجاری ممکن است باعث بسیاری بیماری ها از جمله سرطان و بیماری های کلیوی, بیماری های قلبی و ورم لوزالمعده و غیره شوند.
تغذیه زیاد توسط غذاهای پخته شده زندگی سگ را کوتاه تر کرده و سلامت او را به خطر می اندازد.
هرگز سگ خود را با استخوان پخته شده تغذیه نکنید!!! استخوان پخته شده برای سگ ها بسیار خطرناک است. استخوان پخته شده به احتمال زیاد باعث سوراخ کردن روده ها شده و مانند بتن در روده بزرگ عمل می کند.
استخوان پخته شده به طور بالقوه برای سگ ها کشنده است.
استخوان خام از سوی دیگر بهتر هضم می شود و حاوی مواد معدنی ضروری است.هم چنین سگ شما میتواند با خوردن غذاهای سفت مانند استخوان به تمیز کردن دندان هایش بپردازد.
در هنگام انتخاب بهترین مواد غذایی و رژیم غذایی برای سگ خود به یاد داشته باشید انچه مناسب است ممکن است لزوما با توجه سگ شما و شیوه زندگی او متفاوت باشد. اگر شما نمی توانید تصمیم بگیرید که کدام نوع تغذیه برای سگ شما بهتر است باید با یکی از پرورش دهندگان سگ مشورت کنید.
هنگامی که عذای تجاری و اماده خریداری می کنید مطمئن شوید که به مواد مورد استفاده برای تهیه آن مناسب سگ شما باشد .یادتان باشد گران ترین غذاها همیشه بهترین ها نیستند. غذاهای آلی معمولا حاوی منابع پروتئین کمتری هستند و بیشتر شامل پرکننده ها و رنگهای خوراکی هستند که می توانند موجب ابتلای سگ شما به آلرژی شوند به خصوص اگر سگ تان مستعد ابتلا به آلرژی است.
همچنین تعذیه توله های آنها در سنین رشد بسیار مهم است.
اینکه چه مقدار غذا برای تغذیه سگ های نژاد بزرگ نیاز است به عوامل متعددی بستگی دارد.هر سگ نیاز به کالری منحصر به فرد خود دارد.
برچسب های تغذیه ای روی غذاهای تجاری دستورالعمل مشخصی را برای صاحبان سگ ها فراهم می کند.
یک راه خوب برای کشف کردن اینکه چه مقدار مواد غذایی برای تغذیه سگ تان کافی است،صحبت کردن با دامپزشک است.
اضافه وزن یا کم بودن وزن سگ در تنظیم مواد غذایی او خیلی کمک کننده است.
در سگ های نژاد بزرگ معمولا مقدار زیادی از مواد غذایی برای تغذیه استفاده می شود و این به این معنی است که هزینه نگهداری از آنها زیاد است.
بنابراین هر کسی که فکر خرید یک توله سگ نژاد بزرگ است باید به آن دقت کند.
ده راز موفقیت در تغذیه توله سگ ها:
اولین راز: دادن گوشت خام با استخوان ، 60-80 ٪ از کل مصرف مواد غذایی سگ تان را باید تشکیل دهد.
راز دوم: اجازه دهید رشد توله سگ به آرامی انجام شود و بدون چربی اضافی به وزن گیری اش ادامه دهد.
سومین راز: تغذیه توله سگ با طیف گسترده ای از غذاهای طبیعی باید انجام شود.
چهارمین راز: تغذیه توله سگ خود را بیشتر با غذاهای خام انجام دهید.
پنجمین راز: تغذیه توله سگ خود را, با غذاهای مناسب برای رشد با کیفیت خوب و مواد دارای پروتئین ،چربی ویتامین ها و مواد معدنی انجام دهید.
راز ششم: پایه رژیم غذایی توله سگ خود را غذاهای خام قرار دهید, استیک, غذای تجاری و مکمل های کلسیم هم به او بدهید.
راز هفتم: ورزش به اندازه کافی مجاز است.
راز هشتم: باید توله سگ خود را در قسمتی از روز از خانه خارج کنید و در هوای تازه و تمیز برای فعالیت قرار دهید،زمین و چمن،آفتاب کافی، اب تازه در دسترس نیز مهم است.
راز نهم : رژیم غذایی متعادل در طول زمان با ارائه در هر وعده غذایی برای او ضروری است.
راز دهم: یک توله سگ باید با عشق و محبت تغذیه شود و در نتیجه سیستم ایمنی بدن او قوی می شود.
سگ شما همچنین نیاز به منابع خوبی از چربی دارد.شما باید برای تامین چربی مورد نیاز او از منابع چربی مانند مرغ ، روغن ماهی که دارای اسید چرب امگا-3 است و برای سالم نگه داشتن پوست و موی او مورد نیاز است،استفاده کنید.
سگ مسن تر باید از زنجیره های متوسط تری گلیسرید سود ببرد(MCFAs) که آنها اغلب از ترکیبی از روغن نارگیل و روغن های دیگر ساخته شده اند.
اگر شما می خواهید از عوارض ذرت و سویا و گندم جلوگیری کنید می توانید یک جایگزین غلات مانند جو را به رژیم غذایی او اضافه کنید و یا می توانید از یک منبع جایگزین کربوهیدرات که قند پایینی دارد مانند سیب زمینی شیرین استفاده کنید.نگه داشتن کربوهیدرات مصرفی او در حد کم تا متوسط نیاز است و شما نباید بخاطر کم شدن هزینه هایتان مصرف کربوهیدرات را افزایش دهید.
در توله سگ ها باید نسبت کلسیم به فسفر ۱ به ۲ باشد.این نیز مهم است که سگ و توله سگ شما کلسیم بیش از حد دریافت نکنند هرچند برای رشد استخوان هایش نیاز است. اگر شما در حال تغذیه توله سگ خود با یک غذایی هستید که به درستی فرموله شده نیاز به اضافه کردن هر گونه کلسیم اضافی مانند شیر و پنیر و یا سایر مکمل های حاوی کلسیم ندارید. انجام این کار می تواند منجر به مشکلات سلامتی جدی مانند اختلال وسواس اجباری (osteochondritis dessecans) و درد استخوان شود که ممکن است نیاز به عمل جراحی پیدا کند و یا دچار دیگر مشکلات ارتوپدی شود.
بسیاری از سگ های مسن مبتلا به اضافه وزن هستند و نیاز به از دست دادن وزن دارند بنابراین آنها اغلب باید رژیم دارای چربی کمتر و کالری کمتر داشته باشند. اگر شما یک سگ مسن دارید باید به دقت برچسب های مواد غذایی سگ را بخوانید, بنابراین شما نباید به طور تصادفی به خرید مواد غذایی بروید و کالری بیش از حد برای سگ تان به ارمغان بیاورید.سگ های مسن ممکن است شروع به از دست دادن تون عضلانی و وزن ماهیچه ای خود کنند.بنابراین آنها نباید مواد غذایی دارای مقدار زیادی پروتئین دریافت کنند چون در هضم آن مشکل دارند.اما تا زمانی که از مشکلات کلیه ها و اختلال هضم پروتئین او مطمئن نشده اید بدون دلیل رژیم او را کم پروتئین نکنید.
بهترین مواد غذایی سگ برای نژاد قفقازی مواد غذایی با کیفیت بالا و عمدتا گوشت است.
, بهترین مواد غذایی برای چوپان قفقازی نیز بستگی به موارد زیر دارد: سن و وزن و سلامت و سطح فعالیت و بودجه شما.
نحوه انتخاب غذا برای سگ چوپان قفقازی:
در ایالات متحده تقریبا تمام شرکت های مواد غذایی سگ به تدوین و فرموله کردن محصولات برای برای هر نژاد پرداخته اند و بر اساس استانداردهای غذایی تاسیس شده توسط انجمن آمریکایی کنترل تغذیه پایه گذاری شده اند(AAFCO).
این نیز مهم است که غذای ساخته شده است که عمدتا هم از گوشت تولید می شود به جز گوشت از چه پروتئین های استفاده می کند. امروزه بسیاری از شرکت های مواد غذایی حیوان خانگی از کنسانتره پروتئین های گیاهی برای کاهش هزینه ها استفاده می کنند. متاسفانه غیر از گوشت سایر پروتئین ها اغلب فاقد اسیدهای آمینه ضروری مورد نیاز سگ هستند.
در یک کلام حداقل اولین عنصر برای سگ همیشه باید گوشت یک حیوان بر اساس منبع پروتئین آن باشد(مرغ و بوقلمون و ماهی قزل آلا و اردک و گوشت گاو و غیره).
بهترین غذای سگ برای توله سگ چوپان قفقازی:
تفاوت اصلی بین غذای توله سگ ها و بالغین میزان پروتئین موجود در مواد غذایی است. ضروری است که به توله نژاد قفقازی به اندازه کافی پروتئین داده شود تا در روند مناسب رشد تسهیل داشته باشند.
به طور خلاصه بهترین غذای سگ برای توله سگ چوپان قفقازی عمدتا شامل گوشت با کیفیت مبتنی بر پروتئین و متناسب با بودجه شما می باشد.
بهترین غذای سگ برای سگ چوپان قفقازی دچار آلرژی:
آلرژی یک واکنش پاتولوژیک ایمنی در واکنش به یک ماده است.انواع مختلفی از آلرژی از جمله حساسیت های پوستی و زیست محیطی و حساسیت های غذایی وجود دارد.
متاسفانه علائم انواع آلرژی اغلب با هم همپوشانی دارند. بنابراین تشخیص و درمان سگ های مبتلا به آلرژی می تواند بسیار دشوار باشد.
آلرژی غذایی در واقع شیوع کمتری نسبت به بقیه دارد.
در سگ با آلرژی غذایی صاحبان اغلب متوجه علائمی مانند خارش و عفونت های گوش و پا و عفونت و استفراغ و اسهال می شوند.
شایع ترین علل آن مواد غذایی مانند:گوشت گاو, گندم, تخم مرغ, مرغ و سویا و گوشت خوک و خرگوش و ماهی می باشد.
اگر شما این موضوع را می دانید نیاز به اجتناب از استفاده از این مواد غذایی دارید
نکاتی راجع به نژاد قفقازی:
۱-این سگ به وفاداری زیاد به صاحب خود شناخته می شود و یک سگ نگهبان عالی محسوب می شود.
اما آموزش به این نژاد کمی طول می کشد و شاید زمان و صبر زیادی بطلبد. اگر شما زمان زیادی ندارید و یا فضای کافی برای او در اختیار ندارید بهتر است در انتخاب نژاد خود تجدید نظر کنید.
نژاد سگ قفقازی برای زندگی خارج از منزل بسیار مناسب می باشد.
۲-منشا این نژاد را می توان در کشور های سوریه ، روسیه ، ارمنستان ، آذربایجان و بخصوص گرجستان دانست.
۳-اگر شما نیاز به یک سگ گارد و محافظ دارید ،سگ قفقازی دقیقا برای این کار ساخته شده است و بسیار شجاعانه از مال و جان شما محافظت می کند.
فرقی نمی کند در برابر یک گرگ یا یک خرس ! او به خوبی از عهده این کار برمی آید.
از گذشته های دور کشاورزان در سراسر منطقه قفقاز به منظور محافظت از گله و امرار معاش خود از این سگ استفاده می کرده اند.
شاید شما نیاز به محفاظت در برابر خرس داشته باشید بنابراین نژاد قفقازی می تواند یک گزینه بسیار خوب برای شما باشد.
از مهارت های باارزش این نژاد در روسیه برای کار نظامی و گارد زندان استفاده می شد. در دهه 1960 یکی از نژاد هایی که برای گشت دیوار برلین انتخاب شد همین نژاد بود.
چوپان قفقازی یک جانور خالص عضلانی با نیروی عضلانی عالی است.این سگ بزرگ در حالت ایستاده بیش از 26 اینچ قد و وزنی حدود 100 پوند دارد.
ظاهر آن شبیه یک شیر است با یال و کرک هایی که به مراقبت و مواظبت از چشم و گوش های او می پردازد.
مقایسه نژاد چوپان قفقازی در مقابل مستیف تبتی:
هر دو این نژاد ها مشابه هم اند و ویژگی های مشترک زیادی دارند از قبیل اندازه ،هیبت هیولا مانند، کرک و مو ،غریزه مبارزه و محافظت!
در حالی که چوپان قفقازی بیشتر نبردهایش با خرس در کوه های قفقاز بوده است(این جایی است که او نام دیگر خود را که خرس روسی است پیدا کرد) مستیف تبتی حفاظت از معابد در مقابل پلنگ و گربه وحشی در چین و در سراسر آسیای مرکزی را پیش رو داشت.
حدود همان مقدار قدرت که چوپان قفقازی دارد برای مستیف تبتی هم پیش بینی می شود و اگر این دو عظیم الجثه در برابر یک دیگر قرار گیرند دشوار است که بگوییم کدام یک برنده نبرد می شوند.
۵-این نژاد ممکن است بهترین انتخاب برای یک خانواده دارای کودک و نوجوان نباشد:
آموزش اطاعت پذیری به این سگ سخت است. به همین دلیل آموزش مداوم از زمانی که او یک توله سگ است الزامی است و به شدت توصیه می شود. غریزه این سگ به رهبری زیاد است و خیلی دوست ندارد که زهبری فرد دیگری را بپذیرد.
نژاد سگ قفقازی می تواند بسیار تهاجمی باشد و اگر احساس خطر کند می تواند تهدید کننده شود. این ویژگی به خصوص برای غریبه ها صدق می کند اما شما باید همیشه در برابر او مراقب کودکان خود باشید.
۶-علاوه بر آموزش های حرفه ای برای نژاد قفقازی،گاهی اوقات این نژاد در طبیعت نیاز دارد که ورزش کافی داشته باشد تا بتواند سلامت خود را حفظ و به سوزاندن انرژی اش بپردازد.که این به معنی داشتن یک پیاده روی طولانی است، همچنین توصیه می شود برای داشتن فعالیت مناسب یک فضای خوب با حصار مناسب مثل یک حیاط خلوت تهیه کنید تا سگ تان در آن به بازی و فعالیت بپردازد.
یک آپارتمان قطعا بهترین انتخاب برای این سگ نیست. این نژاد خواسته های خارج از منزل دارد, درست مثل اجداد خود که در دشت ها پرسه می زدند و در بیابان با گوسفندان همراه بودند.
۷-چند مشکلات بهداشتی مشترک برای این نژاد وجود دارد که آگاهی از آنها باعث می شود که سگ قفقازی شما زندگی سالم تری را تجربه کند.
به طور کلی این نژاد سگ قوی محسوب می شود با عمر طولانی حدود 10-12 سال!
این نژاد به دلیل محل زندگی خود در تاریخچه و پیشینه خود که در یک محیط کوهستانی و سخت بوده است ،بدنی قدرتمند و عضلانی با توانایی تحمل اب و هوای سرد دارد.
اما مشکلاتی در این نژاد نیز رایج می باشد که صاحبان آن باید مراقب سگ خود باشند از جمله دیسپلازی لگن و ارنج،نفخ،چاقی و اب مروارید!
8-نظافت و رسیدگی به او را فراموش نکنید
این نژاد مقدار زیادی مو در پوشش خارجی خود دارد. پوشش آنها دو لایه است ،یک زیر لایه که شامل پوست نرم است و یک روکش روی آن است که دارای موهای بلندتر و ضخیم تر می باشد.گاهی اوقات (و نه همیشه) یک یال در اطراف گردن او وجود دارد.
این نژاد یک بار در سال ریزش موی زیاد پیدا می‌کند. برای سرعت بخشیدن به این روند و کاهش مقدار ریزش موی او برس زدن موهای او امری ضروری است.هم چنین یک حمام اب گرم هرازگاهی برای او مفید است.
این مهم است که به مراقبت بیشتری برای این نژاد بپردازید. تجمع موم در گوش او نیز ممکن است باعث عفونت و بیماری شود،بنابراین تمیز کردن گوش حداقل یک بار در هفته برای جلوگیری از عفونت گوش لازم است. بهداشت دهان و دندان برای او بسیار مهم است و مسواک زدن 2-3 بار در هفته برایش توصیه می شود.
۹-پیدا کردن یک تولید کننده و پرورش دهنده خوب برای خرید این نژاد بسیار مهم است. تحقیق دقیق و در نظر گرفتن موارد مهم هنگام خرید فراموش نشود. پرورش دهنده قابل اعتماد باید قادر به پاسخ های دقیق به تمام سوالات شما در مورد خلق و خو و سلامت آن باشد.شما هم چنین باید راجع به نژاد و تاریخچه و همچنین سابقه خانوادگی او بپرسید.
۱۰-در مورد شیوه زندگی خود دقیق فکر کنید و ببینید انچه شما به دنبال آن هستید در این سگ پیدا می کنید یا خیر. آیا شما به تنهایی زندگی می کنید و می خواهید آرامش داشته باشید ؟ و یا آیا شما مقدار زیادی از زمان خود را در خارج از منزل هستید و به دنبال یک سگ کار هستید ؟ شما باید در مورد این افکار و انتظارات خود با پرورش دهندگان صحبت کنید، آنها می دانند که بهترین پیشنهادات و نژادها برای شما چیست.
۱۱-بدون آموزش اطاعت پذیری و اجتماعی کردن این نژاد سگ گرایش به بداخلاقی و لجوج بودن دارد.همچنین می توانند روحیه تهاجمی پیدا کنند.به همین دلیل ما توصیه می کنیم آن ها را به تنهایی با کودکان در جایی رها نکنید و هم چنین زمانی که با افراد ناآشنا و حیوانات دیگر برخورد دارد مراقب آنها باشید.
این سگ نیز نیاز ویژه به رعایت مسائل بهداشت و درمان و توجه به رژیم غذایی و ورزش دارد. یک آپارتمان فضای کافی و مناسبی برای این سگ فراهم نمی کند .ان ها نیاز به هوای تازه و فضایی مانند حیاط دارند که در آن قادر به گشت و گذار در اطراف قلمرو خود باشد.هوش و توانایی محافظت این نژاد افسانه ای است و آنها نه فقط یک حیوان خانگی بلکه بیشتر شبیه به یک شریک زندگی برای شما می باشند.