آکیتا بزرگترين عضو خانواده اشپيتز می باشد. آكيتا سگي است قدرتمند‏‏‌‏‏‏،‌ استوار، عضلاني با ظاهري مشخص و مجزا از ساير سگها. داراي عضلات كوتاه ، سر بزرگ و صاف و سينه عميق است. طول بدن تقريباً بيشتر از ارتفاع و در قسمت ستون فقرات صاف مي باشد. گوشها هم زاويه با گردن، كوچك و نوك تيز به سمت جلو قرار دارند. چشمها كوچك ، مثلثي شكل و به رنگ قهوه اي تيره مي باشد. بيني قالباً به رنگ مشكي و يا قهواه اي سوخته يافت مي شود. دم بصورت حلقه در پشت حيوان قرار دارد. پاها داراي پره و گربه مانند مي باشد كه آكيتا را به شناگر قابلي تبديل كرده است. پوشش خارجي حيوان داراي موهايي صاف ، كوتاه و يكدست در رنگهاي سفيد ، قرمز ، كنجدي و راه راه يافت مي شود. صورت سياه قابل قبول نمي باشد.

جدول معرفی سگ آکیتا

کشور محل ثبت	ژاپن
اندازه	بزرگ
قد	نرها: 71-66 سانتی متر ماده ها: 66-61 سانتی متر
وزن	نرها: 54-34 كیلوگرم ماده ها: 50-34 کیلوگرم
طول عمر	10-12 سال
سازگاری
توانایی زندگی در آپارتمان	(اگر مدل Akita Inu نوع انتخاب شما باشد ، قابلیت نگهداری آن را به راحتی در آپارتمان ها دارید) این سگ نیاز به فعالیت بدنی زیاد دارد ، اگر بتوانید به خوبی او را در یک حیاط یا محیط دیگر ورزش دهید ، میتوانید از او در آپارتمان نگهداری کنید.
میزان سر و صدا
سازگاری با گربه ها
سازگاری با کودکان	ستاره این نژاد با کودکان سازگاری خوبی دارد
سازگاری با دیگر سگ ها
نیاز به ورزش و فعالیت بدنی	نژاد آکیتا نیاز به فعالیت بدنی بالایی دارد به طور مثال در نوع Akita Inu نیاز به 2 ساعت پیاده روی در طول روز دارد
نگهداری و مراقبت	این سگ نیاز زیادی به مراقبت ندارد .سگ اکیتا امریکایی نوعی از اکیتا هاست که نیاز به مراقبت ان از دیگر مورد ها کمتر است .مراقبت از تغذیه و خوراک بسیار مهم است و مانع ایجاد افزایش وزن در این نژاد میشود .ایجاد افزایش وزن دو الی سه بار در سال در آکیتا ها طبیعی است . یکی از مهم ترین مراقبت های ورزانه مسواک زدن و سلامت دهان و دندان است .حمام کردن در این نژاد میتواند هر چن ماه یکبار باشد .هرچند بسته ب میل شخصی میتوانید افزایش دهید .ناخن هایشان هر ماه باید کوتاه شود و گوش هایشان نیز یک بار در هفته نیاز به تمیز کردن دارد .
بیماری ها و مسائل بهداشتی
هایپر آلرژنیک
رتبه بندی بین تمام گونه های سگ	54
نیاز به بازی و تفریح
ارتباط با غریبه ها	این سگ رابطه زیاد خوبی با غریبه ها ندارد
توانایی یادگیری و آموزش	آموزش به آکیتا ها کاری ساده و راحت است .آن ها حیوانات باهوش و با استعدادی هستند که به راحتی میتوانند آموزش های مورد نظر شمارا فرابگیرند .آکیتا ها اگر از زمان تولگی خود با دیگر حیوانات خانگی باشند می توانند با آن ها رابطه خوبی ایجاد کرده و از آن ها نیز بیاموزند.آکیتا ها بسیار اجتماعی هستند
توانایی برای سگ نگهبان شدن

تاریخچه سگ آکیتا

 ژاپنی متعلق به گروه "اسپیتز" از نژادهای سگ (از جمله نژادهای سگ شمالی) است.
این یک نژاد هوشمند و شجاع است، کمی به شدت محافظه کار است، حتی با مالک  خود!
با این حال، این یک سگ بسیار وفادار و متعهد و سرپرست خانواده های خود است.
منطقه بومی اکیتا، جزیره Honshu ژاپن نامگذاری شده است،که شمالی ترین نقطه ژاپن است.
در ژاپن با نام Akita Inu، نامیده می شود (اینو به معنی سگ است).
 البته تا قبل از سپتامبر 1931 یعنی زمانی که اکیتا به عنوان یک میراث ملی طبیعی شناخته شد،این نام استفاده نمی شد. پیش از این آنها را به عنوان سگ های Odate می شناختند ( نام شهر اصلی  جزیره Honshu در 1800.
نقاشی هایی از این سگ با سایز متوسط تا کوچک با گوش نوک تیز و دم مارپیچی در سفال ها و در حفاری های باستان ژاپن یافت شده است.
 همچنین سگ سفید در ادبیات ژاپنی از اکیتا یاد میکند. در سالهای 1925-1603 (در طول دوره Tokugawa ) به عنوان سگ های مبارزه توسعه یافتند.
در آن زمان مبارزات سگ محبوبیت زیادی در شرق دور و اروپا داشت و در آن زمان منطقه بومی Akita یکی از دو محبوب ترین مناطق مبارزه با سگ بود،  دیگر نژاد محبوب سگان مبارز Tosa بود. در ابتدا نژاد Akita قوی تر و بزرگتر از Tosa بود (از این رو، نام او ShiShi Inu به معنی سگ بزرگ نامیده شده بود)،اما به تدریج وضعیت تغییر یافت.
 به تدريج اکیتا محبوبيت خود را به عنوان سگ جنگي از دست داد، زيرا نژادهاي ديگر مانند Tosa Inu با کارآيي و قدرت بيشتر ظهور کرد. این نژاد حاصل  آمیزش با نژادهاي اروپايي بزرگتر بود. همچنین بعدها اکیتا و توسا نیز با هم تلفیق شده و پرورش داده شدند و به نام Shin Akitaنام گذاری شدند.
اکیتا با اندازه ای که داشت، همچنین با توانایی ورزشی خوبش، به عنوان یک شکارچی جسورانه گوزن، گراز وحشی و یا بز کوهی ژاپنی و حتی خرس شناخته شد.
همچنین از انها برای نگهداری شکار تا زمانی که شکارچی برسد استفاده میشد.
انها معمولا توسط اشراف و یا افراد ثروتمند به عنوان سگ شکار (به خصوص در منطقه آنی) نگهداری می شدند، همچنین به عنوان یک نگهبان و یک همدم وفادار، و یا به عنوان سگ نگهبان روستا نیز کارایی داشتند.
دولت ژاپن با ترس از این که تحت تأثیر فرهنگ غربی، نشانه های سنتی و تاریخی از جمله حیوانات و گیاهان سنتی انها،نابود شود، برنامه یادبود میراث طبیعی را در سال 1919 برای حفاظت و یا بازگرداندن فرهنگ سنتی ژاپن آغاز کرد.
حفاظت از نژاد اکیتا نیز بخشی از این برنامه بود. سگ آکیتا در میان سگهای ژاپنی، نه تنها در تعداد، بلکه در خلوص نیز به دلیل ترکیب ژنهای آنها با سگ های غربی (سگ های ژرمن شپرد، سنت برنارد، ماستیف) و سگ های مبارزه ای توسا، در اکثر موارد اوایل قرن بیستم در معرض خطر بود.
اگرچه قانون اساسی طبیعی توسط دولت ژاپن در سال 1919 تأسیس شد، تقریبا دوازده سال پیش از آنکه سگ آکیتا در سال 1931 به عنوان یک بنای یادبود طبیعی اعلام شود.
گوشهای قطره ای، دم صاف، رنگ غیر ژاپنی (ماسک سیاه و هر رنگ دیگری از قرمز، سفید یا سرخ مایل به قرمز)، توده بدنی بالا و پوست شل شده به عنوان نتیجه ترکیب اکیتا با Mastiff و سایر نژادهای اروپایی بوجود امد.
به منظور بازگرداندن ویژگی های Akita خالص مانند دم پیچ خورده و گوش های نوک تیز کوچک، سگ هایی به عنوان"matagi" را از کوهستان های نواحی دور جزیره هونشو به برنامه پرورش سگ اکیتا معرفی کردند. این سگهای نسبتا خالص از روستاهای کوهستانی دور افتاده در جزیره هونشو به Odate آورده شدند و برنامه خالص سازی اکیتا را شروع کردند.

 سگهای Matagi کمی بزرگتر از سگهای متوسط بودند.
چندین بار در تاریخ اخیر Akita نزدیک به انقراض بود. در سال 1899 یک اپیدمی و یکی دیگر از اپیدمی ها در سال 1924 سبب ویرانی سگها شد.
 در طول جنگ جهانی دوم، این نژاد دوباره به انقراض نزدیک شد، زیرا بسیاری از آکیتاها، به ویژه آنهایی که در شهرها بودند، برای غذا یا برای پوست و پشم شان شکار میشدند.
همچنین پلیس دستور ضبط و مصادره همه سگهای غیر از سگ های ژرمن شپرد که به عنوان سگ نظامی استفاده می شدند را داده بود.
 بعضی از علاقه مندان به اکیتا سعی می کردند با تلفیق سگ های خود با سگ های ژرمن شپرد از نابودی انها جلوگیری کنند.
 علاوه بر این، به علت کمبود مواد غذایی، هرکس که در حال تغذیه سگها دیده می شد،  به عنوان خائن محسوب می شد.
به سختی یک الی دو جین سگ آکیتا از جنگ جان سالم به در برد.
با این وجود، در دهه 50 تقاضا از خارج از کشور برای این نژاد سگ افزایش یافته و خواستار ترکیب انها با ژرمن شپرد بودند تا فرصت های پرورش بیشتر  و بهتری را ایجاد کنند.
 این اتفاق باعث ایجاد ظاهر "Shepherdy" و رنگ صدفی زینتی شده بود که امروزه دیده می شود و بلافاصله از محبوبیت زیادی برخوردار شده بود.
پس از دوره بازسازی پس از جنگ، دو خط اصلی از اکیتا بوجود امد.
:اولی Ichinoseki (که توسط ژاپنی ها پیشینه ان به عنوان "Mastiff" خوانده می شود) و خط  دوم Dewa (به نام "Shepherd Akitas" شناخته می شود).
در اوایل دهه 60، ژاپنی ها دوباره شروع به بازسازی نژاد Akita کردند،انها از طریق تخریب پوست شل و توده بیش از حد و همچنین ماسک های سیاه و هر رنگی به غیر از قرمز، سفید و یا راه راه خاکستری،این کار را انجام دادند تا این ویژگی ها را که به عنوان نتیجه ادغام اکیتا با سایر نژادها در آمریکای شمالی بود را از بین ببرند.
اما پرورش دهندگان و عموم مردم عاشق نوع جدیدی از اکیتا شدند که در سراسر جهان به عنوان "نوع آمریکایی" یا آکیتای آمریکایی شناخته می شد.
Akita برای همه سگ مناسبی نیست زیرا آنها خیلی هوشمند هستند و نیاز به توجه زیاد و ورزش دارند.  آموزش اطاعت پذیری آنها نیز ضروری است، اما طبیعت حاکم و شخصیت پرشور آنها می تواند یک چالش برای مربی آنها باشد.
این نژاد نمی تواند مجبور شود و به این نوع روش ها به سختی واکنش نشان خواهد داد، اما هنگامی که مشخص شود چه چیزی مورد نظر است، او کاملا سربه راه است.
میل به مشارکت بالا، انضباط و سازگاری زیادی دارد و بسیار دوست داشتنی است.
از آکیتاها به عنوان سورتمه ران،سگ پلیس،سگ درمان گر استفاده می شود،هم چنین برای ردیابی شنوایی و بینایی اموزش داده می شوند.
اکیتا می تواند تهاجمی ظاهر شود و ممکن است حیوانات کوچکتر را به عنوان وسیله بازی در نظر بگیرد و از قلمرو خود در مقابل هر چیز مزاحمی، انسان و غیره دفاع خواهد کرد.
اما آنها مغرور تر از نژادهای مختلف سگ نگهبان هستند.
آنها به جای اینکه بلافاصله به شرایط واکنش نشان دهند، ابتدا شرایط را بررسی و سپس پاسخ می دهند.
از ویژگی های دیگر اکیتا این است که بیش از حد پارس نمی کند. (این یک شکارچی خاموش است که بدون هشدار حمله می کند.

هاچی سگی از نژاد اکیتا واسطوره ی وفاداری

داستان هاچی داستانی واقعی و زیباست از سگی از نژاد اکیتا. از این داستان فیلمی با نام " سگی به نام HACHI تهیه شده است .
در نوامبر سال 1923 ، در اوداته ی ژاپن سگ نری از نژاد آکیتا متولد شد . او را در سن 2 ماهگی با قطار به محل زندگی جدیدش در توکیو فرستادند.
اما سفر او در ایستگاه شیبوئی به پایان رسید؛ چرا که قفس حمل او از قسمت باربری قطار جدا می شود و آدرسی که او باید به آن فرستاده می شد ، گم می شود پروفسور یوئن استاد دانشگاه کشاورزی کسی بود که او را پیدا کرد و به خانه اش برد.
دانشگاهی که او در آن تدریس می کرد کمی از محل زندگی اش فاصله داشت و به همین جهت او مجبور بود هر روز به ایستگاه قطار شیبوئی برود تا به محل کار و تدریسش برسد .
پروفسور یوئن برای او قلاده ای ساخت که روی این قلاده عدد 8 به ژاپنی نوشته شده بود . این عدد در زبان ژاپنی هاچی نامیده می شود . از آن جا بود که این سگ هاچی نام گرفت .آن ها هر روز صبح آماده می شدند و با هم تا ایستگاه قطار می رفتند . اما هاچی همراه با وفایی بود .هاچی در این سال ها متوجه شده بود که پروفسور راس ساعت 4 به ایستگاه قطار می رسد .پس تصمیم می گیرد هر روز در این ساعت روبروی ایستگاه قطار منتظر صاحب و یارش باشد ...
او هر روز راس ساعت 4 مقابل ایستگاه قطار بود تا پروفسور یوئن باز گردد.اما در سال 1925 پروفسور یوئن در حالی که در دانشگاه مشغول تدریس بود ، سکته ی مغزی کرد و در گذشت ...

روزی که پروفسور یوئن از دنیا رفت ، هاچی 18 ماهه بود .  در روزهای بعد از مرگ او هاچی هر روز راس ساعت 4 خود را به مقابل در ایستگاه قطار می رساند ؛ تا شب منتظر می ماند و بعد به خانه بر می گشت .بعد از مدتی هاچی خانه اش را ترک کرد .خانه ی جدید هاچی زیر یک قطار فرسوده در شهر بودآوازه ی هاچی در شهر و حتی کشور پیچید . در همه جای ژاپن صحبت از این سگ بود . صحبت از عشق و وفاداری به صاحبش !
9 سال راس ساعت 4 به ایستگاه آمد تا شاید این بار  یوئن از سفر برگردد .تا این که در 8 ماه مارس 1934 هاچی زمانی که11 سال و 4 ماه سن داشت جانش را از دست داد. برای آن که جای خالی هاچی را پر کنند یاد بودی از او در مقابل ایستگاه قطار در سال 1935 ساخته شد .
این تندیس در خلال جنگ جهانی دوم تخریب شد اما مجدد در سال 1947 بازسازی شد . در سال 1946 هم تندیسی از هاچی و پروفسور  یوئن در روبروی محل تولد هاچی یعنی شهر اوداته ساخته شده تا یاد آن ها و عشق آن ها برای همیشه در خاطره ها بماند .

ویژگی های ظاهری

وزن در نرها: 54-34 كیلوگرم در ماده ها: 50-34 کیلوگرم
ارتفاع در نرها: 71-66 سانتی متر و در ماده ها: 66-61 سانتی متر

آکیتا می تواند در رنگ های مختلفی از جمله سفید خالص، قرمز، کنجدی و بریندل(دارای موی خاکستری یا زرد مایل به قهوه ای که راه راه یا لکه های پر رنگی داشته باشد) دیده می شود.
در اکیتای  ژاپنی (به استثنای انهایی که دارای نژاد خالص سفید سفید هستند) موهای سفید روی پوزه، گردن، سینه، بدن و در دم دیده میشود.اما اکیتای آمریکایی معمولا دارای یک "ماسک سیاه" است ،بدین معنی که پوزه اش سفید نیست.
علاوه بر این، تنها آکیتا آمریکایی دارای رنگین کمان pinto است؛یعنی همان راه راه های خاکستری رنگ تنوع در ظاهر و شیوه های پرورش آکیتا منجر به ایجاد دو نژاد جداگانه ژاپنی Akita Inu و اکیتای آمریکایی شد.
آکیتا سگ با هیبت و عضلانی با سرهای بزرگ مثلثی است. آنها یک پوزه کوتاه و گوش نوک تیز دارند.آنها بلندقد  بلند و دارای گردن ضخیم و عضلانی هستند.پوشش مویی آنها پر از شکاف است و در انواع مختلفی از رنگها و الگوها هستند که هر کدام برای استاندارد AKC قابل قبول هستند، هر چند رنگ روشن تر، بهتر است. در زیر پوشش پشمی کوتاه آنها لایه ای صاف و متراکم و ضخیم وجود دارد که هنگام ریختن مو و پشم آنها این لایه نقش حفاظتی را ایفا میکند.

مراقبت و نگهداری

اکیتاها نیاز به مراقبت ویژه بهداشتی ندارند.حمام ها باید هر دو یا سه ماه یکبار داده شود، در صورتی که سگ دوست دارد در گل بازی کند استحمام بیشتری نیاز دارد.
 ناخن ها باید یکبار در ماه کوتاه شود.
اکیتاها دو یا سه بار در سال ریزش مو کامل دارند. برس زدن روزانه یا هفتگی می تواند مقدار ریزش ان را در خانه کاهش دهد و موی ان را نرم و قابل کنترل نگه دارد.
چون اکیتاها پوست حساسی دارند باید از همان زمان تولگی برس زدن را مداوم انجام دهید تا از مشکلات پوستی در امان بمانند.

خلق و خو در سگ نژاد آکیتا

آکیتا با داشتن توانایی های شکار خود در قرن ها پیش شناخته می شود و اکنون جز گروه سگ های کاری،نگهبان و حتی سگ پلیس قرار میگیرد. اکیتا محافظ خوبی برای خانواده ها، خانه های آنها و مواد غذایی و یا وسایل و ....است .
 به طور معمول پاک و آرام است و به عنوان حیوان خانگی مناسب است اما نیاز به یک خانواده ای دارد که می تواند به او توجه بسیار کند  و با حوصله به آموزش و تمرین او بپردازد.در حالی که شناخته شده است به راحتی در سن جوانی آموزش میبیند، اما اکیتا به صاحبانی نیاز دارد که مایل به راه رفتن با آنها به طور روزانه هستند. اکیتا بسیار وفادار به خانواده و دوستان خود است و با دیدن افراد غریبه مضطرب میشود.به خصوص رفتار تهاجمی نسبت به سایر سگ ها و حیوانات خانگی دارد. از آنجایی که اکیتا یک سگ بزرگ و قدرتمند است،برای یک صاحب سگ که برای اولین بار از سگ نگه داری میکند، نژاد مناسبی نیست. این نژاد توسط قوانین خاص نژادی برخی از کشورها به عنوان یک سگ خطرناک مورد هدف قرار گرفته است. اکیتا یک سگ بزرگ، قوی، مستقل و غالب است و باید آموزش ببیند که  پذیرای غریبه های غیر تهدید کننده باشد؛ در غیر این صورت با آنها به همان شیوه ی پرخاشگرانه رفتار خواهد کرد. آنها باید به عنوان یک نژاد آموزش ببینند که با بچه ها مهربان باشند؛ گفته شده است که این نژاد میل به کودکان دارد.
اکیتا تمایل به گرفتن نقش اجتماعی غالب در برابر سگ های دیگر دارد و در نتیجه برای احتیاط باید آن را در شرایطی نگهداری کنیم که سگ های اطرافش بیشتر شبیه خودش باشند.مخصوصا نسبت به سگ های هم جنسشان حالت تهاجمی بیشتری دارند. به طور کلی در پارک ها حتما باید با استفاده از قلاده آنها را چرخاند. این نژاد در اصل سگ سلطنتی ژاپن بوده است و دارای شخصیت قدرتمند و تحمیل کننده ای است.اکیتا می تواند عاشق خانواده ی خود باشد، اما اراده قوی و شخصیت پیچیده ای دارد که می تواند آنها را برای آموزش به چالش بکشد.
اکیتا نیاز به فعالیت زیادی دارد و به دلیل گرایش های مخرب خود نسبت به دیگر سگ ها، پارک های سگ مکان مناسبی برای تمرین انها نیستند. حیاط خصوصی فضای ایده آل برای فعالیت آنها است.
بنابراین آپارتمان ها برای آکیتا بهترین خانه نیستند. آنها بزرگ هستند و نیاز به فضا دارند.
اکیتا یکی از نژادهای ممنوعه است که شرکت های بیمه ممکن است ان را پوشش ندهند. صاحبان خانه باید قبل از اوردن یک آکیتا سیاست های خود را بررسی کنند و با انجمن های محله ها مشورت کنند. آموزش به اکیتا چالشی است برای آموزش دهنده زیرا آنها قوی و غالب هستند. قدرت و اعتماد به نفس کلیدی برای کار با این نژاد است.
آکیتا با کودکان رفتاری را که با حیوانات دارند را ندارند اما هیچگاه نمی بایست آکیتا با کودکان تنها بماند , مگر فقط زمانی که آکیتا حضور کودک را قبول کرده باشد و رفتار مهربانانه ی آن کاملا مشاهده شود , با این حال مراقبت بیشتر ضرری در بر نخواهد داشت . اگرچه معمولا آکیتاها بچه های خانواده اش را قبول می کنند اما احتمالا کودکان همسایه را تحمل نخواهند کرد .
 به طور معمول آکیتا و یا هر نژاد گارد دیگری را نباید با بچه های کوچک و خردسال تنها گذاشت , مگر سگی که کاملا از کودکی آموزش دیده باشد و اجتماعی شده باشد , کاملا فرمان پذیر باشد و حضور کودکان را در کنار خود , با سر و صداهای کودکان کنار آیند و تحمل کنند . این امر به حقیقت نمی پیوندد مگر با استمرار آموزش و صبوری و همچنین آموزش و رفتار صحیح است که در آن هنگام می توان به نتیجه ی بسیار خوبی , امیدوار بود
آکیتا به خاطر صفتی که از گرگ به ارث برده است , شاید در زمانهایی صاحبش را برای نقش آلفا بودن به چالش بکشد ‪.‬ این رفتار نباید ادامه یابد و سریعا می بایست توسط صاحب سگ , آن اشتباه اصلاح گردد . تصحیح رفتارهای غلط باید با محکم بودن رفتار صاحب سگ همراه باشد , منظور از این مطلب به هیچ عنوان برخورد فیزیکی یا ضرب و شتم سگ نیست , اما منظور برقراری نظم و انضباط هوشمندانه است .‬‬
 اگر هر نوع برخورد فیزیکی انجام شود , بی شک ضرری را در بر خواهد داشت که تنها کسی که ضرر خواهد دید , خود صاحب آکیتا است , چرا که فراموش کرده است نحوه ی رفتار و خلق و خوی یک سگ گارد به چه صورت هست .
 آکیتا می بایست توسط صاحب خود آموزش اطلاعت و فرمان پذیری را بیاموزد , آکیتا همانند برخی نژادهایی که به مدرسه ی سگها فرستاده می شوند تا این آموزش را ببینند , نیست ! یک آموزش اطلاعت پذیری مناسب می بایست از سنین کودکی شروع شود , در آن صورت شما می توانید با تضمین بیشتری به ثمره ی آموزشها خوش بین باشید .

تغذیه در سگ نژاد آکیتا

آکیتای نر با وزن حدود ۳۴-۵۴ 
 و آکیتای ماده با وزن حدود ۳۴-۵۰ یافت می شوند.
اکیتای ژاپنی کمی کوچکتر است و وزن آن کمی کمتر است. 
توله سگ های در حال رشد و بزرگسالان جوان از انرژی زیادی استفاده می کنند. و نیاز به رژیم غذایی حاوی پروتئین با کیفیت خوب دارند. 
طبق شواهد موجود یک اکیتای بالغ فعال با وزن حدود ۴۰ کیلوگرم نیاز به مصرف متوسط کالری روزانه 2206 کالری دارد. 
سگ هایی مسن تر هستند و یا کمتر فعال هستند ممکن است کمی کالری کمتری نیاز داشته باشند. 
بعضی از سگ ها ممکن است نیاز به کالری بیشتری داشته باشند، بسته به میزان فعالیت و متابولیسم فردی آنها. برای مثال، رشد توله سگ ها کالری بیشتری را نسبت به سگ های بالغ مصرف می کند .
توله سگ اکیتای جوان با وزن حدود۲۰ کیلوگرم نیاز به حدود 1671 کالری در روز دارد.
از آنجا که این نژاد غول پیکر است ،توله ها باید به آرامی رشد کنند ،مطالعات نشان داده اند که این امر به پیشگیری از مشکلات استخوانی و مفصلی در طول زندگی آن ها کمک می کند. 
همچنین توجه به سطح کلسیم و فسفر در غذا مهم است. به همین دلیل ما توصیه می کنیم غذای توله سگ نژاد بزرگ را به توله سگ های اکیتا بدهید. سگ های بزرگسال می توانند غذای ساخته شده برای سگ های نژاد بزرگ را بخورند. 
غذاهای ساخته شده برای نژادهای بزرگ و توله سگ های نژاد بزرگ معمولا کالری کمتری از غذای سایر سگ ها دارند. این کار به این دلیل انجام شده است که اضافه وزن در ساختار اسکلتی یک سگ نژاد بزرگ به نفع دیزپلازی و دیگر مشکلات مفصلی و عضلانی-اسکلت است. 
برای توله سگ های نژاد بزرگ مهم است که متناسب بمانند و وزن اضافی را حمل نکنند.
اغلب متخصصان تغذیه توصیه می کنند که مکمل های غذایی مناسب برای توله سگ های تجاری متعادل را اضافه نکنید.  استفاده از مکمل بیش از حد کار اشتباهی است و مانع جذب مواد مغذی غذایی می شود. 
آن زمانی که استخوانها در حال رشد هستند برای توله سگ ها بسیار مهم است. اضافه کردن کلسیم بیش از حد و یا مکمل های دیگر به رژیم غذایی توله سگ شما ممکن است بعدا باعث مشکلات اسکلتی -عضلانی شود و شاید نیاز به عمل جراحی پیدا کنند.
اکیتا به رژیم غذایی با کیفیت مبتنی بر گوشت نیاز دارد و غذاهای سگ مبتنی بر سویا برایش مفید نیستند. 
اکیتای مسن باید با غذای سگLite  تغذیه شود تا از ابتلا به بیماری های کلیه جلوگیری شود.
اکیتا اغلب به درصد پروتئین و چربی متوسط نیاز دارد. این برای سگ های بزرگسال و توله سگ ها صادق است. بسیاری از غذاهای سگ نژاد بزرگ ممکن است این الزامات را برآورده سازند، اما شما باید مراقب باشید که برچسب ها را بخوانید و درصد را دقیق بررسی کنید. اکیتا اغلب به خوردن منابع پروتئین حیوانی مانند مرغ، ماهی و تخم مرغ نیاز دارد.
آنها می توانند دانه هایی مانند جو غلات، بلغور جو دوسر، و برنج قهوه ای بخورند. 
غذاهای خوب برای اکیتا همچنین باید اسیدهای چرب امگا (3 و 6)، گلوکوزامین و کندریتین، پیشبیتوپات ها، پروبیوتیک ها، آنتی اکسیدان ها، همراه با ویتامین ها و مواد معدنی را نیز داشته باشند.
سبزیجات معمولی مانند هویج و سیب زمینی شیرین و میوه ها و انواع توت ها مانند سیب، سیب زمینی و زغال اخته مواد تشکیل دهنده سالم برای تغذیه را از بین می برند.
اکیتا به عنوان یک نژاد بزرگ و غول پیکر،می تواند حساس به نفخ و مشکلات گوارشی باشد.اعتقاد بر این است که اگر رژیم غذایی اش به صورت چند وعده غذایی در طول روز باشد به پیشگیری از این مشکلات کمک می کند. 
 ما پیشنهاد می کنیم مقدار غذای مورد نیاز او را اندازه گیری کنید و فقط برای نیم ساعت در اختیار او قرار دهید.(برای سگ های بالغ )
سپس آن را دور بگذارید.
شما می توانید توله سگ های اکیتا را 3-4 وعده غذایی روزانه در حالی که در سن رشد هستند تغذیه کنید.
همچنین اجازه ندهید که توله سگ شما در هنگام غذا خوردن به شما عادت کند.
این مسئله ممکن است زمانیکه اکیتا شما سه ماهه است بنظر نیاید اما قطعا زمانیکه سگ شما بالغ شود مشکل ساز خواهد بود.
تغذیه یک وعده غذای بزرگ در روز باعث می شود که سگ غذا را به سرعت بخورد و و به این ترتیب هوا به معده اش نفوذ کند و باعث نفخ شود. 
همه به این نظر رسیده اند که که وعده های غذایی متعدد در طول روز مفید می باشد. 
همانند تمام توله سگ ها، توله سگ های اکیتا هم بهتر است اضافه وزن پیدا نکنند زیرا اغلب در نهایت با مشکلات استخوانی مواجه می شوند پس بهتر است اکیتا را در طول زندگی لاغر نگه داریم تا سلامت کلی او را حفظ کنیم.
همانند اکثر سگ ها، هنگام انتخاب یک غذا برای اکیتا شما باید مواد غذایی با منابع خوبی از پروتئین و چربی را انتخاب کنید.
غذای ایده آل برای سگ شما غذایی است که دو یا سه پروتئین گوشت در ترکیب اولیه اش داشته باشد.
امروزه در لیست وعده های غذایی این سگ  ،هر دو وعده غذایی ،مرغ و مرغ ،به عنوان دو ماده اولیه دیده میشود یا مثلا هر دو گوشت چون گوشت ها منبع خوبی از پروتئین هستند. 
گوشت کامل به غذاها مانند مرغ، گوشت گاو، ماهی و بره گفته میشود.
وعده های غذایی گوشت معمولا به عنوان یکی از مواد اولیه در غذای سگ با کیفیت خوب قابل قبول است. 
آنها توسط بسیاری از مارک های غذایی خوب تولید می شوند.
بعضی از شرکت ها یک قدم به جلو حرکت می کنند و یک گوشت ارگان وابسته نیز اضافه می کنند.
برای مثال، اگر دو ماده اول شامل مرغ و جوجه کامل باشند، ممکن است آنها کبد مرغ را هم اضافه کنند. این خیلی خوب است و یکی از راه های اضافه کردن پروتئین به مواد غذایی است. 
بیشتر سگ ها از غذاهایی که دارای کبد هستند، لذت می برند .
به یاد داشته باشید که کبد، قلب، کلیه ها، ریه ها و غیره جز گوشت های فرعی هستند و برای اضافه کردن پروتئین به غذای سگ موارد خوبی هستند.
امروزه بسیاری از مواد غذایی سگ، حتی برخی از گران ترین و پرطرفدارین های انها، از پروتئین های گیاهی مانند عدس و نخود استفاده می کنند. 
این غذاها اغلب درصد بالایی از پروتئین  را دارند.
اما سگ شما پروتئین گوشت را بهتر از پروتئین گیاه هضم می کند زیرا پروتئین گوشت منبع طبیعی تری نسبت به پروتئین گیاه برای سگ شما می باشد.
سگ ها همچنین نیاز به منابع خوبی از چربی دارند. 
شما باید به منابع چربی نامرئی مانند چربی مرغ توجه کنید. 
همچنین مواد مغذی مورد نیاز مانند روغن ماهی را فراموش نکنید که می توانند اسید چرب امگا 3 را به منظور حفظ سلامت پوست و پوشش خارجی سگ شما را به ارمغان بیاورد. 
توله سگ ها می توانند از (DHA  اسید داکوساکسانوئیک ) بهره ببرند که فرم خاصی از اسید چرب امگا 3 است که به توسعه مغز و چشم کمک می کند. 
سگ های مسن تر به نظر می رسد از تری گلیسیرید زنجیره متوسط استفاده می کردند که دارای اسیدهای چرب متوسط هستند (MCFAs).
اگر می خواهید از سبزیجات، سویا و گندم در غذای سگ خود اجتناب کنید می توانید از  یک دانه جایگزین مانند جو یا جو دو سر استفاده کنید.(به یاد داشته باشید که اکثر منابع توصیه می کنند که اکیتا باید از رژیم های غذایی مبتنی بر سویا اجتناب کند، بنابراین ما پیشنهاد می کنیم سویا را از رژیم غذایی او حذف کنید)
هنگامی که شما تصمیم دارید غذای جدیدی را جایگزین غذای قبلی اکیتا کنید، باید طی چند روز به آرامی این کار را انجام دهید و در هر روز کمی از غذای قدیمی سگ را با غذای جدید مخلوط کنید. 
البته، اگر سگ شما نشانه هایی را نشان می دهد که مثلا غذا را دوست ندارد یا تحمل نمی کند، باید دوباره ان را تغییر دهید. 
اگر سگ شما غذا را بخورد، اما بعد از چند هفته ناسازگاری نشان دهد،می توانید غذای او را به آرامی به غذای قبلی اش تغییر دهید. 
بهتر است به طور مستقیم سراغ غذای دیگری نروید و این امر را تدریجی انجام دهید.
اگر در مدت کوتاهی به تغذیه بیش از حد  با غذاهای تازه بپردازید،سیستم گوارشی سگ را مختل می کنید. 
هنگامی که سگ را با غذای قدیمی اش تغذیه می کنید،می توانید یک بار دیگر یک غذای جدید را امتحان کنید. 
قبل از امتحان کردن یک غذای جدید، حداقل باید چند هفته بین غذاهای قدیمی آن را بگنجانید و اجازه دهید تا سیستم گوارشی سگ خود را با آن اداپته کند.
هنگامی که شما غذای جدیدی را امتحان میکنید و سگ شما آن را بدون مشکل می خورد، برای شما مهم است که وضعیت فیزیکی او را ارزیابی کنید. 
آیا او وزن از دست نمیدهد؟آیا موهای او سالم است؟ آیا چشم او روشن است؟ آیا سطح انرژی خوبی دارد یا از حالت عادی ترسناک تر است؟ ایا او دارای حرکات منظم روده است؟
اگر سگ شما دچار پوکی استخوان یا اسهال شده باشد می تواند به خاطر غذای جدید باشد. 
این ها همه چیزهایی هستند که باید در طول چند هفته اول تغذیه یک غذای جدید یادداشت کنید. حتی اگر سگ شما غذا را دوست داشته باشد، اگر رشد نداشته باشد، ممکن است مجبور به تجدید نظر در رژیم غذایی او شوید.
کیفیت موی سگ اغلب عامل تعیین کننده ای در رژیم غذایی انتخاب شده برای هر نژاد است. پروتئین با کیفیت خوب و اسیدهای چرب ضروری مانند امگا 3 و اسیدهای چرب امگا 6 کمک می کنند که پوست و موی سگ شما سالم باشد.
همچنین برای سگ شما مهم است که امگا 3 و امگا 6 نسبت خوبی داشته باشند. امگا 6 در گیاهان فراوان است و معمولا در همه چیزهایی که سگ شما می خورد زیاد است. امگا 3 از ماهی، کتان و برخی منابع دیگر می آید. با این حال، سگ ها به راحتی  منابع گیاهی را هضم نمی کنند. از غذاهای منبع امگا3 ماهی های آب سرد معمولا گزینه های بهتری هستند.
هنوز هم در مورد میزان دقیق نسبت  امگا 6 به امگا 3 برای سگ منبع دقیقی وجود ندارد اما این نسبت  در غذاهای با کیفیت بهتر سگ ها معمولا بین 5: 1 و 10: 1 است.
اغلب، اگر یک سگ دارای مدفوع شل یا سایر مشکلات گوارشی با غذا باشد، حتی اگر او واقعا غذا را دوست داشته باشد، می تواند به این دلیل باشد که شما 1) بیش از حد به او غذا خورانده اید؛ یا 2) غذا خیلی غنی است. 
چه چیزی غنی است؟ ممکن است برای سگ شما بیش از حد چربی داشته باشد. یا درصد پروتئین ممکن است بیش از حد بالا باشد. شما همچنین می توانید درصد فیبر را بررسی کنید. شاید خیلی زیاد است ،اگر برداشتن این قسمت ها کمک نمی کند، شما باید سعی کنید غذا را تغییر دهید.
شما همچنین باید به یاد داشته باشید که اشتهای سگ هم مانند انسان است. اشتهای آنها می تواند بسته به چیزهایی مانند آب و هوا و زمان تغییر کند.
بیشتر سگ ها بیشتر در زمستان و کمتر در تابستان غذا می خورند، مخصوصا اگر در آب و هوای با تغییرات گسترده زندگی می کند. 
شما همچنین باید در نظر داشته باشید که نیازهای رژیم غذایی سگ شما می تواند با رشد و سنین مختلفش تغییر کند، بنابراین ممکن است مجبور شوید غذاهای او را تغییر دهید.

غذاهای توله اکیتا

 غذاهای توله سگ باید دارای نسبت کلسیم به فسفر حدود 1.2 باشد(دو سهم کلسیم به یک سهم فسفر) 
 همچنین مهم است که غذاهای سگ و توله سگ بیش از حد کلسیم نداشته باشند، زیرا این می تواند بر رشد استخوان تاثیر بگذارد. 
این مسئله مخصوصا برای توله سگ های بزرگ مانند اکیتا صادق است. اگر شما توله سگ خود را با غذایی که به درستی فرموله شده است تغذیه می کنید ،نباید هیچ کلسیم اضافی مانند شیر، پنیر یا سایر مکمل های کلسیم اضافه کنید. 
انجام این کار می تواند به مشکلات جدی سلامت مانند OCD (osteochondritis dissecans) و سایر مشکلات ارتوپدی منجر شود.
بسیاری از سگ های مسن تر با گذر زمان دچار اضافه وزن می شوند و شما باید با تمرین بیشتر و کنترل تغذیه سعی درکاهش وزن آنها کنید.
غذاهایی که اغلب کربوهیدرات ها و یا فیبر بالایی دارند برای سگ مسن مفید نیستند،برای این سگ ها کالری بیشتر و پروتئین بالاتر توصیه می شود، به خصوص مواد غذایی است که هضم آنها آسان است.

بهترین غذاها برای اکیتا با مشکلات پوست

 در حالی که اکیتا به خصوص در معرض آلرژی غذایی نیستند، برخی از سگ های این نژاد می توانند پوست حساس داشته باشند. اگر اکیتای شما دارای مشکلات پوستی و یا مشکلات آلرژی غذایی است، احتمالا می خواهید از مواد غذایی حاوی آلرژن های غذایی شناخته شده مانند گوشت گاو، محصولات لبنی، مرغ، بره، ماهی، تخم مرغ، ذرت، گندم و سویا اجتناب کنید. اگر سگ شما دچار آلرژی غذایی است - که معمولا با علائم خارش، قرمزی، جویدن و ریزش مو آشکار می شود، باید مشخص کننده الرژنی برای آلرژی باشد. 
می توانید سعی کنید و حدس بزنید که آن الرژن چیست ویا با دامپزشک او در مورد آزمون غذایی و رژیم غذایی حذف شده برای سگ خود کار کنید. 
شما ممکن است سعی کنید سگ خود را  با فرمول خرگوش، فرمول کانگورو، فرمول زالو امتحان کنید.
 او باید قادر به خوردن یک پروتئین گوشتی باشد که او قبلا در غذا خورده بدون اینکه واکنش آلرژیک داشته باشد. ما فکر می کنیم که اکیتا به ویژه فرمول خرگوش را دوست دارد، زیرا این یکی از حیوانات شکار طبیعی خودش است.
غذای دیگری که اغلب برای سگ های دارای آلرژی غذایی و مشکلات پوستی توصیه می شود Zignature است. این غذا شامل پروتئین هایی مانند پروتئین  ماهی قزل آلا و کنگورو، بوقلمون، اردک، انگور و ... می باشد. این نسخه در نسخه های خشک و کنسرو شده است. غذاها بدون سیب زمینی و بدون دانه و بدون مرغ هستند. 
آنها از غذاهایی که دارای کربن ساده و نشاسته زیاد هستند استفاده می کنند (مواد ضخیم کننده و مواد تشکیل دهنده برای نگهداری مواد غذایی). آنها فقط از کربوهیدراتهای کم قند مانند نخود استفاده می کنند که پروتئین و فیبر را به مواد غذایی اضافه کند.
آنها با غذاهای توفوی در مینه سوتا و Performance Pet در داکوتای جنوبی کار می کنند.

بهترین غذاهای سگ برای اکیتا با معده های حساس

بسیاری از سگ ها حساس به مواد غذایی هستند که بر هضم و دفع آنها تأثیر می گذارد. اگر سگ شما دارای معده حساس باشد، این می تواند نشانه ای از حساسیت غذایی باشد که با شکل آلرژی غذایی متفاوت است. سگ با حساسیت غذایی، مسائل مربوط به دستگاه گوارش مانند استفراغ یا اسهال را دارد. این مسئله می تواند چیزی جدی تر باشد. 

تغذیه در سگ آکیتا با معده حساس

 اغلب می توان با تغذیه غذای مناسب به آن کمک کرد. خوردن مواد غذایی با کمترین مواد تشکیل نگه دارنده ممکن است سبب کاهش  عوارض احتمالی سگ شما در مصرف غذا شود.
استفاده از غذاهایی که هضم شان آسان است و حاوی پروبیوتیک ها و پری بیوتیک ها برای کمک به سیستم گوارش هستند مفید است.
همچنین اسیدهای چرب امگا برای پوست و موی او مفید است. این فرمول ها شامل اردک، ماهی قزل آلا، بوقلمون و بره است که در فرمول های خشک و کنسروی موجود می باشند. 

بهترین غذاها برای سگ آکیتا دارای اضافه وزن

اضافه وزن یا چاقی معمولا نتیجه تغذیه  بیش از حد و یا ورزش کم است. شما می توانید اکیتا را با تشویق به ورزش بیشتر مجبور به کاهش وزن کنید.
اکیتاها سگ های پر سر و صدایی نیستند، اما آنها به ورزش منظم روزانه نیاز دارند، بنابراین مطمئن شوید که سگ شما ورزش زیادی انجام می دهد و چشم خود را بر میزان چاقی او نبندید. 
اگر اکیتای شما نیاز به از دست دادن بیش از چند کیلوگرم وزن داشته باشد، ممکن است لازم باشد یک غذای کنترل سگ را در نظر بگیرید. 
ما غذای کنترل سگ را برای توله سگ یا یک سگ بسیار مسن توصیه نمی کنیم. این غذاها به طور کلی کالری کمتری دارند و ممکن است با کمبود برخی از مواد مغذی دیگر نیز همراه باشد.

مشکلات بهداشتی

کم کاری تیروئید؛ در این نژاد شایع است. این وضعیت در صورتی که توسط دامپزشک تشخیص داده شود به راحتی درمان می شود. 
علائم ممکن است شامل مشکلات پوستی (هیپرپیگمانتاسیون پوستی )و ریزش مو،خارش، پرخاشگری ،بی حالی، چاقی می شود و با دارو و رژیم غذایی درمان می شود .هیپوتیروئیدی را می توان با آزمایش خون تشخیص داد، در صورتی که مشکوک به این مسئله هستید، دامپزشک خود را آگاه کنید. 
 آتروفی شبکیه پیشرفته؛ یک بیماری چشم است که می تواند باعث تخریب تدریجی شبکیه چشم شود و در این نژاد رخ می دهد و در اوایل بیماری، سگ دچار شب کوری می شود. با پیشرفت بیماری در طول روز هم کور می شوند  و در نهایت منجر به نابینایی می شود.
آدنیت سباسه(SA) ؛ یک مشکل جدی در این سگ است. تشخیص این بیماری ژنتیکی کار دشواری است و اغلب با کم کاری تیروید، آلرژی ها و یا مشکلات دیگر اشتباه گرفته می شود. این غدد به طور معمول تولید سموم، ترشح چربی در سطح پوست میکند که این چربی مانع از خشک شدن پوست می شود . علائم این مریضی، زمانی که سگ از یک تا پنج ساله است رخ می دهد . سگ مبتلا معمولا پوست پوسته پوسته و ریزش مو در بالای سر، گردن و پشت دارد که در نهایت منجر به عفونت های پوستی می شود.
دیسپلازی هیپ و آرنج ؛نیز دراکیتا رخ می دهد.
دیسپلازی مفصل ران ولگن یک بیماری ارثی است که در آن اتصال استخوان ران به مفصل ران متناسب نیست به صورت چسبیده است .در بعضی از سگ ها بصورت درد پا در یک یا هر دو پای عقب مشاهده می شود، اما برخی دیگر علائم ظاهری ناراحتی ندارند . غربالگری اشعه ایکس روش مناسبی برای تشخیص این مشکل است. 
همانطور که در بسیاری از نژادهای غول پیکر دیگر نیز وجود دارد. 
حفظ وزن مناسب و لاغر بودن اکیتا به خصوص به عنوان یک توله سگ رو به رشد، می تواند به کاهش احتمال مشکلات استخوانی و مفصلی کمک کند.  ناشنوایی مادرزادی؛در برخی سگ ها رخ میدهد.
پلی آرتریت؛ هم در این نژاد رخ می دهد.

آب مروارید مادرزادی؛موجب از دست دادن شفافیت طبیعی عدسی چشم میشود.میتواند موجب کوری هم شود.گلوکوم؛یک بیماری مرتبط با چشم که فشار درون چشم را افزایش میدهد و منجر به کوری میشود.اکیتا همچنین مستعد برخی از بیماری های خودایمنی است که بدین معنی است که سیستم ایمنی بدنش بر علیه بدن خودش فعالیت میکند. بسیاری از عاشقان سگ سعی می کنند از سگ های خود با استفاده از تغذیه با مواد طبیعی تر محافظت کنند تا سیستم ایمنی بدن آنها تا حد ممکن قوی باشد. 

اجتناب از رنگ های مصنوعی، طعم دهنده ها، شیرینی ها و مواد نگهدارنده نیز به عنوان راهی برای کمک به حفظ قدرت سیستم ایمنی پیشنهاد شده است. 
طعم های مصنوعی می توانند شامل چیزهایی مانند کارامل و به اصطلاح "طعم طبیعی" در غذاها باشد. 
مواد نگهدارنده مصنوعی شامل BHA، BHT، oxyquin، TBHQ، پروپیل گلات و پروپیلن گلیکول است. 
نگهدارنده های طبیعی مانند ویتامین C، ویتامین E و برخی عصاره های گیاهی ترجیح داده می شوند.
اکیتا به عنوان یک نژاد،حساسیت خاصی به واکسن های خاص، داروها، بیهوشی، حشره کش ها و... دارد. 
این موضوع در حوزه دامپزشکی مستند شده است، اما شما باید آن را به دامپزشک  یادآوری کنید
همچنین ممکن است اکیتا دارای pseudohyperkalemia باشد معنی ان افزایش مقدار پتاسیم است که در هنگام خونریزی رخ می دهد. این می تواند در نتیجه آزمایش غلط هم باشد.
 این موضوع هم در حوزه دامپزشکی ثبت شده است، بنابراین دامپزشک شما باید از آن آگاه باشد، اما می توانید ان را یادآوری کنید. این شرایط در بسیاری از نژادهای سگ شرقی آسیایی اتفاق می افتد. 
مشاهدات نشان میدهد که مشکلات مربوط به دیسپلازی هیپ در این گونه از سال۱۹۸۰ خیلی کمتر شده است زیرا با استفاده از اشعه ایکس این ناهنجاری ژنتیکی را تشخیص میدهند.
همچنین درصد آکیتاهای با آرنج غیر طبیعی (نشانه دیسپلازی آرنج) به شدت کاهش یافته است.
این گزارش ها نشان می دهد که انتخاب پرورش دهندگان وادامه نسل سگ های دارای هیپ(لگن)و ارنج طبیعی و قوی، باعث بهبود لگن ها و آرنج ها در این نژاد شده است. 
اگر شما میخواهید که یک اکیتا را داشته باشید، باید با پرورش دهندگان درباره مسائل مربوط به سلامت صحبت کنید. بسیاری از سگها کاملا سالم هستند و پرورشدهندگان تلاش می کنند تا توله سگ های سالم تولید کنند اما شما باید از تضمین های بهداشتی و درک فلسفه پرورش دهندگان نسبت به مسائل بهداشتی مطلع شوید. 
بسیاری از مردم، تغذیه عاری از برخی از مواد مغذی مانند ذرت، سویا و گندم را توصیه میکنند زیرا فکر میکنند اینها شایعترین آلرژنهای غذایی سگ هستند ،در صورتیکه گوشت گاو، محصولات لبنی و مرغ بیشتر منجر به آلرژی برای سگ ها می شود. 
اما بسیاری از مردم دوست دارند از استفاده از سویا و غلات در غذاهای سگ اجتناب کنند.

10 واقعیت شگفت انگیز درباره Akitas :

 

 1- پیش از اینکه  Akitas دارای یک نام رسمی باشد، آنها به سادگی به عنوان "سگهای کشور برفی" نامگذاری شده بودند. 
این نژاد متعلق به منطقه برفی، روستایی، کوهستانی ژاپن  Odate است که در آن آنها برای شکار کردن گراز، گوزن و خرس کوچک مورد استفاده قرار گرفتند. موزه ای در شهر Odate به این نژاد اختصاص داده شده است. 
 
 2- Akitas دارای انگشتان پا برای کمک به راه رفتن در برف از طریق توزیع وزن به طور موثر،هستند.
 
 3- وقتی آب و هوا خنک تر می شود،به نظر می رسد این سگ دکمه توربو را فعال کرده است.
 اگر برفی بر روی زمین وجود داشته باشد، آنها در تمام روز به شکار خرگوش، سنجاب و دیگر حیوانات کوچک می پردازند.
به همین دلیل می گویند آنها هوا را گرم تر می کنند،هم چنین انها دوست دارند برف ها را بخورند و در آن به عنوان یک اسکراب برف غلت بزنند.

4- Akita به عنوان گنج ملی در کشور خود تعیین شده است. در یک زمان، مالکیت Akita محدود به خانواده های سلطنتی و اشراف حاکم بود. مراقبت و تغذیه از Akita در مراسمی سخت و دقیق انجام می شد و از اکیتا برای نشان دادن رتبه و موقعیت صاحب خود استفاده می شد.
 
 5- اکیتا در ژاپن دارای معنای معنوی است ،هنگامی که یک کودک در ژاپن متولد می شود، خانواده ی  او معمولا یک مجسمه کوچک از Akita دریافت می کنند که نشان دهنده سلامت، شادی و عمر طولانی است. 

 6- هلن کولر، نویسنده و ناشر کور و فعال سیاسی اولین اکیتا را در سال ۱۹۳۷ به امریکا وارد کرد.او علاقه زیادی به حیوانات و سگ ها داشت.
گفته می شود که او از شنیدن داستانHachiko افسانه ای، سگ وفادار ژاپنی بسیار متاثر گشته بود.
هاچیکو نه سال در ایستگاه قطار مشهور  شیبوئی در انتظار صاحبش مانده بود سپس بعد از ۹سال انتظار جانش را از دست داده بود.
کلر درباره سگ ها می گوید که آنها "ملایم، قابل ملاحظه و قابل اطمینان هستند".

7- دم اکیتا یک علامت تجاری است که شکل دم آن معمولا پیچ خورده بر پشت او است. هر یك از سگ ها ویژگی منحصر به فردی دارند که در اکیتا دم آن می باشد.

 8- یک Akita خود را مانند یک گربه شیک می کند، او بسیار تمیز است و در خراب کردن وسایل خانه معمولا مشکل  ساز نیست. بنابراین برای نگه داری در منزل مناسب می باشد.
 
 9- Akitas جز اعضای گروه سگ های کاری AKC محسوب می شود.
 هم چنین به عنوان سگ های درمان گر ثبت شده اند و بعضی از آنها به عنوان نام علمی "AKC Therapy Dog" نامگذاری شده اند و می توانند در دیدار خانه های سالمندان و بیمارستان ها و برنامه های خواندن با کودکان در مدارس و کتابخانه ها استفاده شوند.
اخیرا به خصوص در غرب مطالعات گسترده ای تحت عنوان سگ درمانی در حال انجام است.
 در حالی که اکیتا اغلب در این گروه های نام برده طبقه بندی می شود، در برخی دیگر از گروه ها مثلا سگ های ورزش هم قرار میگیرند که به دلیل ویژگی هایی از آنها مانند اطاعت و چابکی، می باشد.

 10- مستقل و گاهی اوقات با غریبه ها مخالف است،اکیتاها با خانواده های خود مهربان هستند و با انها ارتباط قوی ایجاد می کنند. 
آکیتا بسیار هوشمند، قدرتمند و تابع دستورات است،در صورتیکه اموزش صحیح دیده باشد.
هر کسی شانس زندگی با یکی از این سگهای باشکوه را ندارد. اما برای کسانی که این را تجربه می کنند،یک تجربه ی شگفت انگیز است و فرصتی است برای زندگی با یک گنجینه ی ملی!