آلابای یا سگ چوپان آسیای مرکزی یک سگ چند منظوره است که بومی روسیه و جمهوری های شوروی سابق آسیای مرکزی است. این نژاد برای اهداف متعددی از قبیل حفاظت دام، سگ جنگ، حفاظت شخصی و اموال، همراهی و کار نظامی استفاده می شود. سگ آلابای یکی از پرطرفدارترین نژاد های منطقه است، هرچند در سایر نقاط آن هنوز هم نادر است. این نژاد به عنوان یکی از بزرگترین، قوی ترین و محافظ ترین گونه های سگ شناخته شده است و همچنین توانایی آن نه تنها برای زنده ماندن، بلکه در برخی از سخت ترین محیط هایی که در هر نقطه از زمین وجود دارد، مثال زدنی است . سگ آلابای با نام های بسیاری از جمله گوسفند آسیای میانه ، گوسفند آسیای مرکزی، Owtcharka آسیای مرکزی، Ovcharka مرکزی آسیایی، Ovtcharka آسیای مرکزی، CAO، خروس قفقاز آسیایی، چوپان آسیای میانه، شناخته شده است.

جدول معرفی سگ آلابای

نام نژاد	آلابای – سگ چوپان آسیای مرکزی
کشور مبدا	روسیه
اندازه	بزرگ
عمر	12-15 سال
قابلیت آموزش	سخت آموزش میپذیرد
نیاز به مراقبت	بسیار کم
توانایی های محافظتی و نگهبانی	بسیار عالی (این سگ به صورت اصیل ک نگهبان است )
فضای مورد نیاز جهت نگهداری	نیاز به مقدار زیادی فضا آزاد دارد
مناسب جهت نگهداری در منزل	مناسب نگهداری در منزل نیست
سازگاری با دیگر حیوانات خانگی	به عنوان سگی متهاجم شناخته میشود و با دیگر حیوانات خانگی سازگاری خوبی ندارد.میتواند سبب کشتن حیوانات دیگر شود برای خانه هایی که از نژاد های دیگر سگ نیز نگهداری میکنند ، توصیه نمیشود.
میزان زاد و ولد	4-10 توله
نام ها	چوپان آسیا مرکزی ،گوسفند آسیا مرکزی ،CAO ،بانوی آسیای مرکزی ،آلابای ترکمن ،سگ سنگ شکن ،سگ مازندرانی ،سگ تایبادی
قد/وزن	نر: 25 اینچ / 120-175 پوند ماده: 23.2 اینچ/ 90-145 پوند
ضریب هوشی	آلابای دارای هوش بالا ، حس ششم و غریزه قوی می باشد، این سگ همیشه در قلمرو خود در حال انجام وظیفه و پرسه زدن و دیدبانی است. (توصیه می شود حیوان را در جایی مستقر کنید که دید خوبی نسبت به اطراف داشته باشد.)
سازگاری با گربه ها	ندارد.
مشکلات مربوط به سلامتی	سگ چوپان آسیای مرکزی بیماریهای ژنتیکی کمتری نسبت به اکثریت نژادهای ساخته شده انسان دارد اما هم چنان نیاز به غربالگری و درمان دیسپلازی هیپ دارند چون شایع ترین اختلال انهاست. مهمترین مشکلاتی که شناخته شده است اختلالات اسکلتی و مشکلات بصری در این نژاد است.
ریزش مو	آلابای نیاز به مراقبت بسیار کمی نسبت به پستانداران هم رده خود دارد، اما یکبار در سال ریزش موی زیادی دارد که "طوفان خزنده" نامیده می شود. ریزش مو در این نژاد به جزء در فصل بهار کم است.
سازگاری با کودک	آلابای ها سگهای خانواده خوبی می باشند ولی مانند دیگر سگهای بزرگ جثه برای کودکان توصیه نمی شوند زیرا به دلیل جثه بزرگ و عکس العمل سریع و قدرت فوق العاده ای که دارد امکان وقوع خطر برای کودکان وجود دارد
رنگ	سفید وکرم و دارای لکه های قهوه ای وسیاه.90% سگ های این نژاد سفید رنگ هستند .

 

ظاهر کلی سگ آلابای

آلابای دارای اندامی عضلانی و قوی بوده و استخوان بندی درشتی دارد. همچنین این سگ اصیل ترکمنی دارای سری بزرگ ولی متعادل با بدن و دارای پوزه کوتاه با لب‌های آویزان و افتاده و ارواره‌های قدرتمند است. سگ گله مازندرانی(آلابای) سگ بسیار مقاوم در برابر شرایط سخت آب و هوایی و زیستی است. دارای جثه متوسط تا بزرگ و با بدنی تنومند و قوی ، عریض ، عضلانی می باشد. سر حیوان چهارگوش ، بزرگ و متقارن ، فک و آرواره ها قوی ، لبها کمی آویزان ، پیشانی بدون زاویه ، پوست صورت و گردن ضخیم و دارای چینهایی است ، گردن قوی و نسبتاً کوتاه ، طول بدن بلندتر از ارتفاع آن است. پاها راست ، محکم و قوی است. این نژاد توانایی بالایی در راهپیمایی و دویدن دارد. گوش های این نژاد آویزان ، دم پرمو است. بریدن گوش و دم در سگهای که برای امرخواصی مانند سگ گله استفاده می شوند مرسوم است ولی به طور کلی سگ های آلابای با گوش و دم طبیعی قابل قبول است.

اندازه و وزن سگ آلابای

1. وزن نر ها :79 – 55 کیلوگرم
2.  وزن ماده ها: 65 -40 کیلوگرم

ارتفاع در نرها و ماده ها: 78 – 65 سانتیمتر.

پوشش بدن و رنگ سگ آلابای

در دو نوع موصاف و موبلند موجود است ، تنوع رنگ در این نژاد زیاد بوده و در انواع رنگهای سیاه ، سفید حنایی ، راه راه ، قرمز ، انواع رنگها با ماسک سیاه یا سفید در صورت و یا ترکیب چند رنگ و … می باشد ، رنگ سفید و یا ترکیبی از رنگ سفید بیشتر در این نژاد وجود دارد.

طول عمر سگ آلابای

به طور میانگین ۱۴ سال ولی در سگهایی که در شرایط سخت و بد تغذیه ای زندگی می کنند طول عمر در حدود ۱۰ سال است.

خلق و خوی سگ آلابای

آلابای “سگ گله مازندارنی” بسیار شجاع ، بی باک ، نترس ، درنده در برابر بیگانگان ، عاقل و مسئولیت پذیر ، نیرومند و نسبت به صاحب خود و اعضای خانواده وی بسیار مهربان و مطیع و با روحیه محافظت از آنها است. آلابای ها سگهای خانواده خوبی می باشند ولی مانند دیگر سگهای بزرگ جثه برای کودکان توصیه نمی شوند زیرا به دلیل جثه بزرگ و عکس العمل سریع و قدرت فوق العاده ای که دارد امکان وقوع خطر برای کودکان وجود دارد ، اما به طور کلی نسبت به کودکان علاقمند می باشند.
در خارج از محیط منزل سگی است حکم فرما نسبت به سایر سگها و نسبت به افراد غریبه مهاجم می باشد. معمولاً در طول شب پارس می کنند و این ممکن است برای همسایه ها ایجاد مزاحمت نماید. باید از تولگی به خوبی اجتماعی شود. با سایر حیوانات (به غیر از سگها) رابطه خوبی دارد. از زندگی در میان افراد خانواده لذت می برد. در گذشته به عنوان سگ گله از آن بهره گرفته می شد. سگی نیست که به همگان پیشنهاد گردد. این نژاد به صاحبی نیاز دارد که به خوبی با رفتارهای سگهای گله آشنا باشد و نیاز به آموزش دقیق و با پشتکار دارد. این نژاد نیاز به یک رئیس و رهبر دارد تا از او اطاعت کند. این اصل را به خاطر داشته باشید که برای ایجاد یک رابطه موفق باید همیشه انسان به عنوان رئیس گروه باشد و انسان است که همیشه تصمیم گیرنده است نه سگ.
آلابای دارای هوش بالا ، حس ششم و غریزه قوی می باشد، این سگ همیشه در قلمرو خود در حال انجام وظیفه و پرسه زدن و دیدبانی است. (توصیه می شود حیوان را در جایی مستقر کنید که دید خوبی نسبت به اطراف داشته باشد.)
در حال حاضر چهار نوع عمده از این نژاد وجود دارد که هر کدام از آنها تغییرات قابل ملاحظه ای در خلق و خوی داشته اند.
شما در انتخاب یک الابای باید به شدت مراقب باشید زیرا برخی انواع ان مستعد ابتلا به پرخاشگری و بی ثباتی شدید هستند.
هرچند به طور کلی این نژاد تمایل دارد تا در خلق و خو بسیار پایدار باشد.
حتی نمونه هایی که به دقت پرورش داده می شوند معمولا بسیار آزمایش می شوند .
همه این سگ ها در اندازه های بزرگ، بسیار قدرتمند و اغلب بیش از حد محافظ و مهاجم هستند. این عوامل باعث می شود تا این نژاد احتمالا بدترین انتخاب برای یک صاحب سگ تازه کار باشد بنابراین سگ های چوپان آسیای میانه واقعا نیاز به صاحبان با تجربه زیاد دارند.
سگ چوپان آسیای مرکزی به شدت وابسته به استاد خود است و اغلب اعضای این نژاد رفتارهای منفی نسبت به هر کسی غیر از استاد خود دارند.
بسیاری از سگ های این نژاد حتی با دیگر اعضای خانواده صاحب خود مثل هم اتاقی یا همسرانشان هم ارتباط مناسبی را برقرار نمی کنند
به همین دلیل این نژاد احتمالا انتخاب خوبی برای یک سگ خانوادگی نیست، مخصوصا برای خانواده هایی که  کودک دارند.
برای جلوگیری از مسائل جدی تهاجم و حمله این سگ ،آموزش مناسب و اجتماعی شدن از سن بسیار کم برای این سگ چوپان آسیای مرکزی ضروری است. آموزش و اجتماعی شدن به شدت باعث کاهش موارد تهاجمی او می شود. صاحبان انها باید آگاه باشند که حتی کوچکترین تهاجم در این نژاد به دلیل قدرت بالای آن بسیار خطرناک است. این سگ به شدت محافظ، شدیدا سرزنده و همیشه آماده است و این ویژگی آن را یک نگهبان بی نظیر می کند.
شاید بهترین سگ نگهبان در سراسر جهان  آلابای باشد.
 در طی قرن های گذشته، این نژاد به تنهایی با ببرها و خرس ها جنگیده و این بدان معنی است که هیچ انسان غیر مسلحی شانسی در برابر آن ندارد.
این نژاد به موجودات دیگر حمله می کند تا از گله / خانواده / قلمرو خود دفاع کند و احتمالا آنها را در این فرایند میکشد، حتی اگر بزرگترین گرگها یا شیرهای کوهستانی باشند.
آموزش یک سگ آلابای می تواند بسیار چالش برانگیز باشد. این بدان معنا نیست که آموزش یک سگ آلابای غیرممکن است، بلکه بدان معناست که تمرین و آموزش آن نیاز به زمان، تلاش و صبر از طرف صاحب آن دارد.
این سگ ها در فعالیت شدید رشد می کنند و هر روز باید حداقل 45 دقیقه تا یک ساعت ورزش داشته باشند.
سگ هایی  که فعالیت کافی نداشته باشند، تقریبا قطعا مسائل رفتاری مانند فعالیت بیش از حد، تحریک پذیری، لرزیدن بیش از حد و تهاجم را ایجاد خواهند کرد.
به دلیل اندازه بزرگ و شرایط لازم برای ورزش، نمیتوان از سگ آسیای میانه یک سگ آپارتمانی ساخت زیرا بسیار ضعیف و ناکارامد می شود.
همچنین بیشتر اوقات در شب به صدا در می آید و باعث شکایت همسایه ها می شود.
آموزش و تمرین مناسب باعث کاهش مشکلات بالقوه می شود، اما نمی توان این مشکلات را به طور کامل از بین برد.

تاریخچه سگ آلابای

سگ های چوپان آسیای مرکزی قدیمی ترین گروه شناخته شده سگ هایی هستند که در حال حاضر وجود دارند و پیشینه آنها  با توجه به مصنوعات موجود در سرزمین های بومی به بیش از 5000 سال پیش بر میگردد.
آنها توسط آب و هوا و فرهنگ یک زمان بسیار قدیمی و غیرمتمدن ساخته شده بودند. شما در سگ های چوپان آسیای مرکزی انواع مختلفی از نژادهای گوناگون را پیدا خواهید کرد، از کوه های مغولستان تا بیابان های کارا کوم.
تاریخ آنها با تمدن انسان ادغام شده است و جدول زمانی آنها می تواند با ردیابی تاریخ جاده ابریشم قدیمی پیدا شود.
برای درک گذشته آلابای شما باید زمانی را که آنها در برابر عوامل تهدید کننده حیات دوام آورده اند و توانسته اند به بقای خود ادامه دهند را پیدا کنید.
عواملی مثل آب و هوا و اقلیم نامتعادل،شکارچیانی که اکنون منقرض شده اند و....
کلمه آلابای به زبان ترکی به معنی رنگ روشن و سفید می باشد که اشاره به رنگ سفید این نژاد سگ دارد.
 
متاسفانه در فدراسیونهای جهانی به دلیل بی اطلاعی و عدم شناخت کافی کشورهای غربی از این نژاد ، سگ آلابای(سگ گله مازندرانی) به نام کشور روسیه به ثبت جهانی رسیده است. سگ گله آسیای مرکزی”آلابای” در دنیا به خصوص شرق اروپا دارای محبوبیت زیادی بوده به طوری که موجب تاسیس کلوپ های سگ آلابای زیادی در این کشورها شده است و مسابقات و نمایشگاه های زیادی برای این نژاد ترتیب داده می شود.

دو گروه اصلی از نظریه ها تلاش می کنند که منشا سگ چوپان مرکزی را توضیح دهند. اولین نظریه این است که این نژاد از نژادهای محافظت کننده حیوانات در خاورمیانه قدیم بوجود آمده اند و دومین نظریه این است که این نژاد از نژاد ماستیف تبت بوجود آمده است. بحث های زیادی در مورد اینکه کجا و چگونه سگ اول از گرگ اهلی شده وجود دارد و بین ده ها نظریه ی مختلف رقابت وجود دارد.
در حال حاضر توافق جهانی این است که این سگ از یک گرگ (Canis Lupus) بوجود امده که در برخی از مناطق آسیا (خصوصا در خاورمیانه، هند، تبت و / یا چین) اهلی شده است و این فرآیند تقریبا بین 40،000 تا 14،000 سال پیش انجام شده است
برای هزاران سال، سگ ها تنها حیوانات اهلی شده بودند .
این اولین سگ ها بسیار شبیه گرگهای آسیای جنوب شرقی بودند که از آنها بوجود آمده بودند و احتمالا تقریبا مشابه با دینگگو استرالیا و سگ کارولینای ایالات متحده بودند.
اولین سگ ها نقش های زیادی در جامعه انسانی، سپاه پاسداران، کمک های شکار و.... داشتند.
این سگ ها به علت مفید بودنشان به سرعت در سرتاسر جهان پخش شدند و در نهایت در همه جا زندگی کردند.
حدود 14،000 سال پیش، انسانهایی که در خاورمیانه زندگی می کردند نوع جدیدی از سکونت را انتخاب کردند که ترکیبی از زندگی عشایری و کشاورزی بود و به این ترتیب گونه های دیگری از گیاهان و حیوانات را بوجود اوردند.
بلافاصله پس از آن، ساکنان مناطق دیگری از جمله چین و هند کشاورزی را توسعه دادند که امکان افزایش جمعیت های انسانی بسیار بیشتر شد و به این ترتیب فضایی برای افزایش گونه سگ اسیای میانه بوجود امد. حتی در مناطقی که به بهترین وجه مناسب برای تولید محصولات کشاورزی بودند، کشاورزی به مجموعه ای از مشکلات را به همراه آورد. یکی از فشرده ترین نیاز ها در آن زمان ، نیاز به حفاظت از دام از شکارچیان بود. گرگ ها، خرس ها، گیون ها و سایر حیوانات وحشی به سرعت متوجه شدند  که شبان ها مشغول کشاورزی بوده و از دام های خود غافل شده اند .از این جهت برای آن ها شکار امری بسیار ساده شده بود .شکار از کشاورزان برای حیوانات شکارچی از شکار از حیوانات بیابانی راحت تر شده بود . برای محافظت از حیوانات گران بها، اولین کشاورزان به فکر تربیت کردن اولین محافظین بشر یعنی سگ ها افتادند. و با سگ ها اتحاد تشکیل داده و تبدیل به قدیمی ترین متحدان تاریخ شدند .  گرگ ها برای محافظت از خانواده خود غریضه بسیار بالایی دارند . سگ ها خواستار محافظت بسیار قوی نسبت به اعضای بسته خود هستند. در ابتدا، انسانها از این غرایز استفاده کردند و خود را به عنوان اعضای خانواده آن ها نام بردند. اولین کشاورزان نیز با افزودن اعضای بسته حیوانات خود، قدم بعدی را برداشتند . آنها سگ های بسیار محافظی را که حاضر بودند جان خود را نیز در راه محافظت و نگهبانی از دست بدهند را تربیت کرده و به منظور دفاع از خود و دام هایشان آن ها را انتخاب نمودند.این سگ ها  به منظور دفاع در برابر جانوران بزرگ و وحشی،که برای دام ها خطر به حساب می آیند ، تربیت شده اند .  عموما سگ هایی که از  دام ها محافظت میکنند ،  بزرگ و وحشی هستند .

این دسته از سگ ها در کوه های سرد و دشت های بادکش یافت می شوند و باید سایه های طولانی و محافظتی داشته باشند. از آنجا که کشاورزان برای تربیت نگهبان هایی قوی و کار درست نیاز به سگ های قوی و وحشی تر داشتند ، شاهد جنگ های تن به تن بین سگ های وحشی بودند و برنده هر میدان را انتخاب نموده و جهت تعلیم و تربیت آن را به محل خود میبردند. به منظور اینکه بتوانند سگ های قوی تر را تشخیص دهند از گربه ها نیز استفاده میکردند . آن ها از بین جدال بین سگ و گربه ها میتوانستند سگ مورد نظر خود را بیابند .  قطعا در این نبرد ها سگی برنده بود که از لحاظ بنیه بدنی بالاتر و دارای فک و عضلات قدرتمند تری نسبت به دیگری و یا گربه بود .  کشاورزان همچنین کشف کردند که داشتن موی کوتاه و دم کوتاه در سگ ها باعث داشتن تمرکز بیشتر و سرعت عمل و چابکی در آن سگ میشود .  
 کشاورزان در دو منطقه، خطوط متمایز از گونه های گسترده، قوی، بزرگ سر، کوتاه، زخم و سگهای بسیار محافظتی میتوانستند بیابند . یکی از خطوط اصلی نژاد ها سگ با  رنگ سفید بود که توسط شهروندان و روستاهای خاورمیانه توسعه یافت و دیگری رنگ آمیزی و توسعه یافته توسط مردم نیمه عشایری تبت بود. ساکنان آسیای مرکزی در ارتباط نزدیک با هر دوی گونه ها آن بوده اند.

تبت و خاورمیانه برای هزاران سال، گاهی اوقات در صلح و گاهی اوقات در جنگ و جدال بودند . اجداد سگ چوپان آسیای مرکزی از هر نقطه در طی این هزاره ها کیلومتر خاک و سرزمین ،  می توانستند معرفی شوند، هرچند که تاریخ دقیق و منشأ آن هیچگاه با اطمینان مشخص نخواهد شد. به نظر این نویسنده، هر دو ریشه احتمالا به همان اندازه صحیح هستند، و سگ آلابای تقریبا به طور قطع نتیجه تولید مثل بین  سگ های عبوری از  تبت با سگ های نگهداری کننده از  حیوانات در کوه های قفقاز و ایران است.
  با این حال و هر زمان سگ آلابای به وطن خود وارد می شد، این نژاد به زودی خود را بعنوان بخش حیاتی زندگی عشایری معرفی میکرد به گونه ای که برای مردم عشایر مقدس و مانند اعضا خانواده مهم و دوست داشتنی بود . این نژاد به عنوان چشم، گوش و شمشیر اساتیدش به طور دائمی در جستجوی تهدیدات بالقوه بود. گرچه روش های شکار و شکار مدرن اکثر مناطق شکارچیان محلی را به انقراض رانده است، در یک زمان دامنه شکار سگ شپرد آسیای مرکزی به جمعیت بسیار زیادی از گرگ ها، هیون ها، شغال ها، روباه ها، خرس ها، سیاهگوش ها، گوساله ها، لئوپارد ها، پلنگ ها، و بیشتر از همه ترس از ببر که اکنون منقرض شده است.
 سگ چوپان آسیای مرکزی معروف به شناسایی شکارچیان بالقوه بود، آنها را از بین برده و در صورت لزوم با آنها مبارزه می کنند. اغلب این سگ ها به تنهایی با دیگر اعضا گونه خود به مدت چند ساعت در کنار هم قرار می گیرفتند و به دور از دید صاحبانشان، با احترام از گله های خود دفاع می کردند. فقط حیوانات وحشی نبودند که سگ ها در برابر آن مقاومت کرد، بلکه دزدان، راهزنان و دشمنان قبیله  نیز از دشمنان سگ آلابای به حساب می آمد .  بسیاری از مردم منطقه در طول هزاران سال قبل از تسلط روسیه در یک دوره ثابت و غیرمنتظره ای از جنگ قبیله ای مشغول به نبرد بودند. سگ آلابای اغلب در این جنگ ها شرکت می کرد، و به طرز حیرت انگیزی به دفاع از قبیله و خانواده خود میپرداخت .هرچند به طور کلی این سگ برای نگهبانی و برای محافظت حیوان بسیار خوبی بوده و به عنوان سگ جنگی از نظر اخلاقی و انسانی استفاده از آن صحیح نمیباشد . علاوه بر بسیاری از تهدیدات زندگی، چوپان آسیای مرکزی باید برای زنده ماندن برخی از سخت ترین شرایط بر روی زمین را تحمل کرده و روزگار بگذرانند. آسیای مرکزی به طور کلی بسیار خشک است و وسعت گسترده ای از زمین را کوهستان های خشک فراگرفته است .
قابل ذکر است که شپرد آسیای مرکزی یکی از دوست داشتنی ترین حیوانات و با وفا ترین گونه ها در بین نژاد های سگ میباشد و بهترین محافظ و نگهبان به شمار می آید .
در کشور ترکیه نژاد سگ آلابای”سگ گله اسیای میانه” را منشاء پیدایش نژاد سگ کانگال ترکی می دانند ، همچنین سگ آلابای به تازگی در کشور آمریکا مورد توجه پرورش دهندگان قرار گرفته است. این نژاد به عقیده صاحب نظران دارای قدرت بالایی بوده به طوری که “کلوپ سگ آلابای” در سال ۱۹۹۴ در کشور آمریکا قدرت یک سگ نژاد آلابای را برابر با چهار سگ نژاد “امریکن پیت بول تریر” ارزیابی کرده است.
نژاد آلابای بعد از سگ قفقازی محبوب ترین ، بهترین و قوی ترین سگ گله در آسیای مرکزی شناخته شده است ، این نژاد در نواحی مختلف کشور ایران و شمال ایران دارای قدمت بسیار طولانی بوده به طوری که همواره توسط اقوام شمال ایران به عنوان سگ گله و سگ شکار حیوانات بزرگ مانند خرس ، ببر مازندران ، پلنگ و گراز و غیره ، به عنوان سگ جنگی در مبارزات جنگ سگها و به عنوان سگ گله استفاده می شده است.
 در کشور ایران سگ آلابای را با نام های سگ خرس کش ، سگ گله اصیل مازندرانی ، سگ ترکمن ، سیاه سگ ، سگ بیابانی ، سگ کوچی و سگ آلابای می شناسند که نشان دهنده قدمت و تاریخچه طولانی این نژاد در ایران می باشد. اثار و اسناد تاریخی زیادی وجود دارد که نشان می دهد شوروی ها از این سگ در شکار ببر مازندران ایران استفاده می کردند.
امروزه شما قبایل عشایری را می بینید که برای این سگ ارزش و احترام خاصی قائل اند و مثلا برای حفاظت از چیزهای مهم و مقدسات خود از ان استفاده میکنند.مثل خانواده ،شتر و اسب هایشان امروزه نباید به اشتباه این سگ ها را به عنوان سگ نگهبان حیوانات سنتی (مثل اسب و شتر)طبقه بندی کرد،در واقع اکنون این سگ ها جز سگ های نگهبان گله هستند.
به عبارتی آنها سرپرست های محله ای هستند برای حفاظت از مردم و اموالشان
آنها به دنبال توجهی به انسان ها هستند و به همین ترتیب با انسان های خود و بقیه گله ها ارتباط برقرار می کنند و آنها هر آنچه را که در قلمرویشان درک می کنند را محافظت می کنند.
اکنون گونه های جدیدی که با اجداد قدیمی شان متفاوت اند ایجاد شده. اولین گونه را اتحاد جماهیر شوروی سابق با استاندارد سازی نسل در دهه 1920 بوجود اورد ،اما روسیه پس از آنکه حکومت اتحاد جماهیر شوروی در سرزمین های بومی خود به پایان رسید، با استاندارد سازی گونه ای جدید منجر به نسخه مدرن این نژاد در روسیه به نام Ovcharka آسیای مرکزی شده است. سگ گله آسیای مرکزی با نام های سگ گله آسیای میانه ، سگ ترکمن ، سگ آلابای ایرانی ، سگ آفچای کار آسیای مرکزی ، سگ گله مازندرانی ، سگ تایبادی و سگ کوچی یا (alabai-centeral asian shepherd-med asian )در دنیا شهرت دارد.
الابای یکی از نژادهای قدیمی دنیا محسوب می شود این سگ از کناره های دریای خزر تا ترکستان چین و از اورال تا سیبری و ایران پراکنده شده و دارای زیر گونه های متعددی است. اولین بار توسط روسها در ترکستان مرکزی مشاهده شده است.به گفته ی کارشناسان این سگ قدمت 4000 ساله دارد و از امیزش سگهای تبتی وسگهای باستانی جنگجوی ترکستان پدید امده است.از سیبری تا شن زار های گرم قره قروم ترکمنستان اداپته شده و به راحتی زندگی می کند.جزو سگهای ماستیف و کاری است. آلابای در زبان ترکی به معنی روشن و سفید است چون رنگ غالب در این نژاد سفید است و 90% به رنگ سفید دیده می شود،این نام روی این نژاد توسط ترکمنها نهاده شده و در دنیا معروف گردیده است.
الابای یکی از مشهورترین نژادهای سگ در جهان محسوب می‌شود که در ترکمنستان از ان بعنوان یک افتخار سرزمینی یاد می‌کنند. این احترام و ارزش نهادن به حدی است که هم اکنون در ترکمنستان انجمن اجتماعی مردمی سگ آلابای ترکمنی فعال است که بهترین سگ آلابای ترکمنی در نمایشگاه‌های مختلف به نمایش گذاشته می‌شود و صادرات این نژاد سگ در ترکمنستان ممنوع می‌باشد.

شرایط نگهداری سگ آلابای

سگ آلابای نیازبه یک محیط بزرگ برای زندگی دارد ، هرچه محیط زندگی او بزرگتر باشد بهتر است. نگهداری از این نژاد در اماکن کوچک باعث ایجاد مشکلاتی از قبیل کندن زمین و جویدن لوازم می شود. حتی اگر در طول روز فعالیت بدنی زیادی داشته باشد ، این نژاد کماکان به بیرون از منزل بودن و نگهبانی از قلمرواش علاقه دارد. باید دیوار و نرده محکم دورتا دور محل نگهداری این نژاد باشد. در غیر اینصورت قلمرواش را تا حد ممکن پیش می برد.
الابای احتیاج به تحرک و فعالیت بدنی زیادی دارد از اینرو برای نگهداری در آپارتمان و خانه های کوچک مناسب نمی باشد ، در صورتی که در منازل کوچک نگهداری شود دست به اعمال مخرب مانند جویدن اشیا ، خرابکاری و کندن زمین می زند. بهترین شرایط نگهداری برای این نژاد نگهداری در منازل با حیاط بزرگ ، باغ و مزارع به عنوان سگ دیدبان و نگهبان است ، آلابای علاقه زیادی به پاسبانی از قلمرویی که در اختیار وی قرار داده شده و حراست از اموال صاحب خود و هر آنچه مربوط به وی می شود دارد و باید در حیاط محصور نگهداری شود زیرا وی همواره علاقه دارد قلمرو خود را گسترش دهد.

بهداشت و نگهداری سگ آلابای

این سگ نیاز به آراستن زیادی ندارد بوروس زدن در پاره ای از اوقات به خصوص در فصل بهار به دلیل ریزش موی زیاد در این فصل توصیه می شود. استحمام در مواقع لزوم یا در پایان هر فصل مناسب است. ریزش مو در این نژاد به جزء در فصل بهار کم است. سگ آلابای  نیاز به مراقبت بسیار کمی نسبت به پستانداران هم رده خود دارد، اما یکبار در سال ریزش موی زیادی دارد که "طوفان خزنده" نامیده می شود. حمام گاه به گاه آنها را تمیز نگه میدارد و می تواند تجربه ای جالب برای شما و حیوان خانگی شما باشد. ناخن هایش سریع رشد می کنند و باید به طور مرتب با یک گیره ناخن یا سوهان کوتاه شوند تا از رشد بیش از حد، شکاف و شکسته شدن شان جلوگیری شود.
گوش انها را باید به طور مرتب تمیز کنید تا از باقی ماندن موم جلوگیری شود زیرا می تواند منجر به عفونت شود.
دندان ها هم باید مرتبا تمیز شوند.

آموزش سگ آلابای

برای اموزش فضای کافی باید داشته باشید و همچنین صبور باشید زیرا بسیار کند عمل میکند و در داخل شهر برای نگهداری این سگ در اپارتمان توصیه نمیشود و این نکته نباید فراموش شود که آلابای سگ هر کسی نمیشود وافرادی که صبور نباشند وتمایل به نشان دادن قدرت خود هستند از نگهداری این سگ جدا خودداری نمایند

همچنین این نوع سگ ازاشخاص معلومی تبعیت میکند ودر حین تربیت نیز اکیدا از شدت و فریاد نباید استفاده نمود و همچنین بسیار در برابر صاحبش اطاعت پذیر میباشدو اورا به عنوان لیدر یا رهبرخود قبول مینماید . این سگ بسیار مستقل و هوشمند است.سگ آلابای برای اطاعت به سختی آموزش می بیند اما این امر غیرممکن نیست.گرچه در خارج از منزل بسیار فعال است اما معمولا در خانه نسبتا آرام است. صاحبان آینده نگر باید توجه داشته باشند: این نژاد از خانواده و دارایی خود بسیار محافظت می کند، بنابراین ممکن است ورود مردم را به خانه شما دشوار کند. خصوصیت مهم آلابای این است که تنها در صورتی وارد جنگ می‌شود که یک خطر آشکار، ناحیه تحت مراقبتش، اموال یا شخص صاحبش رو تهدید کنه یا مرز ناحیه‌ای که ازش نگهبانی می‌کند، شکسته بشود.  آموزش موفق الابای بستگی به عوامل متعددی دارد: سطح هوش سگ و توانایی آن در یادگیری، صبر و حرفه ای بودن مربی.   چوپان آسیای میانه به عنوان یک نژاد هوشمند محسوب می شوند، اما به دلیل ژنتیک شان آنها تمایل دارند اقدامات مستقلانه انجام دهند که باعث ایجاد برخی از مشکلات می شود. بنابراین، در آموزش، لحظه روانشناختی برقراری ارتباط بین یک فرد و یک سگ مهم است.
 آلابایی باید بفهمد که تمام دستورات انسان باید انجام شود. اگر سگ یک بار متوجه شود که می تواند بدون عواقب دستورات را نادیده بگیرد، آنگاه همچنان امتناع نخواهد کرد.
برای آموزش توله سگ لازم است از دو ماهگی یعنی از زمانی که او وارد خانه جدید می شود اموزش را اغاز کرد. قبل از این زمان مادرش برای او در راس قدرت بود و در حال حاضر باید این جایگاه توسط یک انسان اشغال شود.
برای آموزش موفقیت آمیز، شما باید روانشناسی سگ ها را مطالعه کنید و شما نباید رفتارتان با آن مانند انسانهای ترسو باشد.
 اگر بر سر آلابای با صدای بلند فریاد بزنید مانند این است که او را با شلاق زدن مواجه می کنید و او آن را به عنوان ضعف شما و استحکام خود تلقی میکند و باعث عدم تمایل وی به اطاعت می شود.
آلابای - یک سگ جدی است و نیاز به آموزش مناسب دارد. اگر میخواهید توله سگ را مجازات کنید، کافیست ستون فقرات ان را بگیرید و ان را کمی بلرزانید (همانند مادرش زمانی که قوانین رفتار در گروه را نقض میکرد ) و فقط یک کلمه را بگوید: "نه!"
در طول ارتباط با سگ شما باید اعتماد به نفس و آرامش داشته باشید. هنگامی که تماس برقرار می شود و مربی جایگاه رهبر را در ذهن سگ می گیرد ،می تواند فرآیند آموزشی های اصلی آغاز شود.
آموزش دستورالعمل های اولیه یک سگ بهتر است در یک محیط آرام باشد. مربی باید تنها در اتاق باشد، ترجیحا در اتاق هیچ حواس پرتی وجود نداشته باشد مثل : تلویزیون، حیوانات دیگر، اسباب بازی ها.
بنابراین حداکثر تمرکز و توجه سگ را در تمرینات خواهید داشت.
 همه تمرینات را می توانید انجام دهید، باید از اصول سه گانه هدایت استفاده کنید: تشویق، اجبار و ممنوعیت.
تشویق شامل دادن تشویقی مورد علاقه اش به او می باشد. که بهترین نوع تشویقی دادن خوراکی مورد علاقه اش به او می باشد.
اجبار یا اعمال زور زمانی اعمال می شود که سگ از انجام فرمان اجتناب می کند. بنابراین برای جلوگیری از مجازات کارها را انجام میدهد.
روش ممنوعیت شامل ممنوعیت از هر گونه اقدامات نامطلوب او است.
برای هر چیز کمی از این روش ها استفاده نمیکنیم،زیرا سگ شما بیش از حد وابسته می شود و تمایل به ابتکار عمل را از دست می دهد.
حتی اگر شما قصد ندارید با یک سگ در اطراف شهر راه بروید و او در قفس زندگی می کند، باید او را گاهی اوقات در اطراف حوزه زندگی برد تا او به تعداد زیادی از مردم، سر و صدا در خیابان ها، جریان ترافیک اتومبیل ها و.... عادت کند
توجه داشته باشید که هنگام اموزش در پیاده روی حتما باید از قلاده استفاده کنید.

آموزش در خیابان

سگ هایی وجود دارند که فقط می توانند برای خیابان آموزش ببینند. سگ باید "جاده" را بشناسد
آموزش به منظور متوقف کردن او همیشه در کنار بزرگراه با وسایل نقلیه در حال حرکت انجام میشود. برای آموزش شما باید قبل از عبور از جاده، هر بار سگ را برای چند دقیقه متوقف کنید و دستور دهید تا دستور شما را یاد بگیرد.
این عمل باید انجام شود حتی در صورتی که در حال حاضر هیچ وسیله نقلیه در حال حرکتی در جاده وجود ندارد.
همچنین برای عبور از موانع باید از ۳-۴ ماهگی اموزش ببیند.شما می توانید این کار را با استفاده نردبان به او بیاموزید.
 انتظار اصلی از چوپان آسیای مرکزی مسئله حفاظتی ان می باشد، بنابراین آموزش ویژه وظیفه نگهبان محافظ از 5-6 ماهگی اغاز می شود و شامل مهارت های زیر است:
-  حفاظت از چیزها و قلمرو؛
- اعتماد به نفس و خشم نسبت به غریبه ها؛
- حمله و بازداشت
- محافظت از شخص
- توانایی گرفتن و پیدا کردن اشخاص و افراد پنهان شده
 تعداد مهارت ها بستگی به تمایل صاحبان و عملکرد سگ دارد
 به عنوان مثال، در فرمان "محافظت!" یک سگ می تواند به راحتی چیزی را نگه دارد و دیگران را از ان دور نگه دارد.
نسخه دیگری از دستور: سگ هنگام تلاش برای سرقت از او، به یک فرد حمله می کند و یک مرد فراری را دنبال می کند.
هنگام آموزش آلابایی نباید تمایل آنها به انجام اقدامات مستقل را خراب کنید.
این سگ نیاز دارد که در شب در محوطه  اش آزاد شود و به تنهایی در حیاط خلوت کند.
یک اثر خوب، استفاده از احساسات تقلیدی این سگ ها می باشد. به عنوان مثال، اگر شما در حال حاضر سگ نگهبان داشته باشید، آلابای رفتار او را تکرار می کند و به سرعت چگونگی محافظت از قلمرو را یاد میگیرد.
شما می توانید آلابای را برای اموزش و تربیت در گروه های تحت راهنمایی یک مربی حرفه ای قرار دهید اما با توجه به سوء استفاده از این نژاد این گزینه برای همه مناسب نیست.
اگر میخواهید اما نمیتوانید به آلابای تدریس کنید،پس مجبورید این فرآیند را به مربی و کارشناسی ارشد و قابل اعتماد منتقل کنید.
غیر ممکن است که چنین سگ قدرتمندی را بدون آموزش بگذراند، زیرا چوپان آسیای مرکزی، که سگی قدرتمند است برای اطرافیان غیر قابل کنترل و خطرناک خواهد شد.

تمرین

سگ های چوپان آسیای مرکزی با حیاط بزرگ بهترین عملکرد و بازدهیی را دارند و برای خانواده هایی که به دنبال پیاده روی های روزانه هستند مناسب هستند. زیرا آنها یک نژاد هوشمند و مستقل هستند و برای ایمنی بسیار مفید هستند.
هنگام استفاده از آنها،باید در هنگام تمرین محافظت شوند مانند استفاده از حیاط دورچینی شده،همچنین در هنگام راه رفتن باید از قلاده استفاده کرد.
اگرچه این یک سگ کم انرژی است اما باید دارای استقامت خوبی برای پیاده روی باشد. به همین دلیل برخی از پرورش دهنده ها تشویق به استفاده از آزمون های استقامت می کنند.

مشکلات سلامتی سگ آلابای

در کل سگ سالمی است ولی بیماری های نفخ و پورخوری ، بیماری کفل و زانو قابل ذکر است.
سگ چوپان آسیای مرکزی بیماریهای ژنتیکی کمتری نسبت به اکثریت نژادهای ساخته شده انسان دارد اما هم چنان نیاز به غربالگری و درمان هیپ دیسپلازی دارند چون شایع ترین اختلال آنهاست.  پرورش دهندگان خوب از تست ژنتیک برای کاهش احتمال ابتلا به بیماری در توله سگ خود استفاده میکنند. تقریبا غیرممکن است که کلیات راجع به سلامت این نژاد تعریف شود. نه تنها مطالعات جامع بهداشتی بر روی این نژاد انجام شده بلکه چهار خط مجزا وجود دارد که بیشتر آنها با سایر نژادها در ارتباط بوده است. کسانی که با این نژاد سر و کار دارند ادعا می کنند که این یکی از سالم ترین انواع نژادهای بزرگ است. این سگ از داشتن احتمالا وسیع ترین مجموعه ژنی هر گونه نژاد بزرگ برخوردار است. سلامت آلابای به این دلیل است که این سگ ها در برخی از سخت ترین شرایط در زمین زندگی می کردند و با مبارزه با شکارچیان خطرناک مواجه بودند. تنها قوی ترین می تواند زنده بماند و هرگونه نقص ژنتیکی به سرعت از بین می رود.
در آسیای مرکزی و روسیه، این نژاد معمولا حدود 10 سال عمر می کند، هرچند انتظار می رود که امید به زندگی بر اساس رژیم غذایی ضعیف و کمبود مراقبت های دامپزشکی باشد. اعضای نژاد در غرب معمولا چند سال بیشتر عمر میکنند و معمولا به سن 12 تا 14 سالگی می رسد.
مهمترین مشکلاتی که شناخته شده است اختلالات اسکلتی و مشکلات بصری در این نژاد است ،علاوه بر این ها:

• هیپ دیسپلازی
• دیسپلازی آرنج
• اختلالات رشد اسکلتی
•  نارسایی قلب
• مشکلات قلبی
• مشکلات برگشت
• آرتروز
• نفخ و پیچ خوردگی معده
• اتروفی رتینال پیشرفته / PRA
• کاتاراکت
• گلوکوم
• گرمازدگی
• ناشنوایی

واکسیناسیون سگ آلابای

آلابای ها سگهای سختکوشی هستند که سلامتشان در همه جهانیان معروف هستند. اما با این حال واکسیناسیون برای محافظت آنها امری ضروری است.
توالی واکسیناسیون بستگی به ویژگی های فردی سگ دارد.
نقطه شروع در تقویم واکسیناسیون از اولین واکسنی است که سگ زده است و سلامت ان به طور عمده به ان بستگی دارد.
بسیار مهم است تا زمان لازم برای انجام این کار قبل از شروع لق شدن دندان ها، باشد در غیر اینصورت سگ در طول این دوره آسیب پذیر به شدت بیمار می شود. اما برای اولین بار تلقیح اولیه خیلی زود وجود ندارد، زیرا توله سگهای کوچک با شیر مادر از ایمنی لازم برخوردار هستند که این خطر ابتلا به بیماری را به صفر می رساند.
سن مطلوب برای اولین بار واکسیناسیون 2 ماه در نظر گرفته می شود، اما شما می توانید آن را در سنین 5 تا 6 هفته انجام دهید. در این مورد، آلابایی به صاحب جدید که قبلا واکسینه شده منتقل خواهد شد. یک رویکرد صحیح تر زمانی است که اولین واکسن برای توله ها پس از کرمینگ (روش اخراج کرم ها از بدن) زده میشودو سپس توله سگ ها را به فروش می رسانند، بنابراین تضمین های بهداشتی بیشتری را برای آلابای کوچک فراهم می کنند.
اما توله سگ های نژاد بزرگ را بسیار دشوار میتوان بیشتر از ۳ماه کنار مادر نگه داشت ،بنابراین بسیاری از پرورش دهنده ها اولین تزریق را در سن 1.5 ماه انجام میدهند. سپس پس از دو هفته واکسیناسیون دوم با یک داروی مشابه  واکسیناسیون اول دنبال می شود. بسیار مهم است که برای واکسیناسیون دوم داروی مشابه واکسیناسیون اول تزریق شود، بنابراین اگر شما توله سگ را بین این دو واکسن خریداری کردید باید راجع به این موضوع با پرورش دهنده مشورت کنید.

چه واکسن و چه برنامه واکسیناسیون برای آلابای بهتر است ؟

 اکنون هر دامپزشک واجد شرایط واکسن های چندقطبی را ترجیح می دهد چون همزمان ایمنی علیه چندین بیماری به دست می آید. یک استاندارد در یک واکسن مثلا حفاظت در برابر طاعون، انتریت، هپاتیت و پاروا ویروس .
اکنون در میان دامپزشکان واکسیناسیون با توله سگ Nobivak (توله نوبیاک) بسیار محبوب است و واکسن ان DHP  نام دارد.
این واکسیناسیون می تواند در 4 هفته انجام شود. سپس آن را در دو هفته تکرار می کنند. شما همچنین می توانید برنامه واکسیناسیون دیگری را با استفاده از سایر واکسن های این تولید کننده انتخاب کنید. برچسب گذاری Nobivak DHP نشان می دهد که واکسن در برابر طاعون، آنفولانزا و هپاتیت محافظت کننده است.این واکسن در سن 8-9 هفته و در 12 هفتگی تکرار می شود.
شما می توانید یک واکسن را انتخاب کنید که در آن علاوه بر این، حفاظت در برابر ویروس parainfluenza گنجانده شده باشد.این واکسن Nobivak DHPPi نامیده می شود و به همان شیوه اعمال می شود: اولین واکسن در دو ماهگی، تکرار در 12 هفته و تلقیح دوم در حدود 7 ماه پس از تغییر دندان انجام می شود.
زمان واکسیناسیون به طور جداگانه، باید زمانی باشد که دوره مهم تغییر دندان ها به طور کامل پایان یافته باشد.
قبل از تغییر دندان، تلقیح دوم نباید انجام شود، زیرا این یک بار اضافی بر بدن است و تولید کنندگان سگ برخی از انحرافات در توسعه سگ را متوجه شده اند، به عنوان مثال:کندی رشد.
پزشکان دامپزشکی مدرن توصیه می کنند که این تلقیح دوم را زمانی انجام دهند که قبل از آن واکسیناسیون دوگانه Nobivak DHPPi را انجام داده باشند.
اعتقاد بر این است که با این دارو تا یکسال سلامتی تضمین میشود. بنابراین تلقیح بعدی شما تنها یک سال پس از آخرین تلقیح در سن 12 هفته است. اما اگر اولین تلقیح را با Biovac را انجام دادید،تلقیح دوم بعد از تغییر دندان است.
 در سن 7-8 ماه، یک واکسن ضد هاری که معمولا یک داروی تک قطبی است ،داده می شود، اما همچنان داروهای چند قطبی هم وجود دارند
برای مثال، هگزادوگ (فرانسه). این واکسن تشکیل شده از انتی بادی علیه:
طاعون
 انتریت
 هپاتیت A
 لپتوسپیروز
 و هاری
واقعیت این است که در کشورهایی که حیوانات وحشی و ولگرد بیشتر وجود دارد، ویروس هاری فعال تر و پایدار است و باید این واکسن سالانه تلقیح شود
سومین واکسیناسیون برای توله سگ های آلابایی از بیماری های عفونی در سن 12 ماهگی انجام می شود و سپس سالانه تکرار می شود. برای 2 هفته قبل از واکسیناسیون (به جز برای احیای واکسن) داروهایی از کرم ها مصرف می شود.

تغذیه سگ آلابای

تغذیه آلابای کمی از تغذیه نمایندگان سایر نژادهای بزرگ متفاوت می باشد.
برای تغذیه می توان از دو روش استفاده کرد:تغذیه با غذای خشک آماده یا طبخ غذای طبیعی.
استفاده از غذای خشک:
انتخاب غذای خشک امری فردی است که بهتر است در این مورد با دامپزشک یا پرورش دهنده سگ خود مشورت کنید.
برای افزایش طول عمر سگ، در دسترس  بودن اب تازه و تمیز و انتخاب رژیم غذایی مناسب او امری ضروری می  باشد.
همه بر این باورند که تغذیه سگ های بزرگ از جمله الابای کار سختی است اما اگر شما غذای خشک را به عنوان وعده اصلی این سگ هادر نظر بگیرید این مشکل برطرف خواهد شد.
غذای خشک برای همه سگ ها یکسان است اما تفاوت هایی جزئی با هم دارند.
الابای هم مثل بقیه توله سگ ها تا۲-۳ماهگی باید توسط شیر مادر تغذیه شود و به تدریج بعد از این مدت طی۱۰-۲۰۰ روز با کم کردن تدریجی شیر و افزایش غذای خشک تغذیه ان را جایگزین کنیم.
به این ترتیب معده او اداپته شده و از عوارضی گوارشی دور می ماند.
برای شروع غذای خشک آلابای باید به موارد زیر توجه کرد:
سازگاری غذای انتخابی با سگ
همیشه باید در کاسه آب بخورد
انتخاب غذای خشک با کیفیت خوب
اینکه چه غذای خشکی انتخاب کنیم کار مشکلی است،غذاهای خشک زیادی وجود دارد اما ارزش غذایی آن مهم است و همچنین به وزن سگ شما نیز بستگی دارد.
غذاهای با ارزش غذایی پایین باعث می شود که الابای وعده های بیشتری غذا بخورد و همچنین باعث کاهش وزن و مشکلاتی در سلامتی اش می شود.

شما می توانید از برند های زیر برای غذای خشک الابای استفاده کنید:
orien
proplan
acana
bozit
این برندها مخصوص بزرگ و قوی هیکل شدن الابای ها هستند و برای همه سنین غذا دارندو دیگر نیازی به انتخاب غذای خشک دیگری نیست.
توصیه می شود ابتدا یک بسته کوچک تهیه کرده و واکنش سگ تان را مشاهده کنید و سپس بسته بزرگ تر را تهیه کنید.
تغذیه با غذای خشک بستگی به سن سگ شما داردبه دلیل فعالیت های فیزیکی که سگ در هر سنی دارد
همچنین به فصلی از سال که در ان هستید مثلا در تابستان به غذای کمتری نیاز دارد.

استفاده از غذای طبیعی

از محصولات گوشتی برای الابای بهتر است از گوشت گاو و گوشت گوساله استفاده شود به همراه مرغ اب پز البته در صورت عدم آلرژی و عدم وجود استخوان های لوله ای
هضم چربی گوشت خوک برای این سگها سخت است و بنابراین بهتر است که گوشت خوک را ندهید.
هم چنین به این سگ ها نباید استخوان بدهید.
بعضی از گوشت ها در رژیم غذایی می توانند توسط محصولات جانبی جایگزین شوند، اما آنها به طور کامل به سگ تغذیه نمی کنند و نمی توانند جایگزین همیشگی باشند.
سوپ آلابای اغلب پخته شده است. اول گوشت پخته شده و سپس کروپ اضافه شده ( کروپ پخته شده تا نیمه پخته شده است)
حجم خوراکی در یک وعده نباید بیش از دو لیتر باشد.
علاوه بر گوشت، می توان از ماهی های بدون چربی دریایی هم استفاده کرد.
اطمینان حاصل کنید که در رژیم غذایی فرنی از گندم سیاه، برنج، بویژه بلغور ،جو دوسر و همچنین سبزیجات پخته یا سبزیجات خام استفاده شود.
یک سگ بالغ باید یک یا دو بار در روز در همان زمان همیشگی تغذیه شود.
 اگر لازم باشد که به نوع جدیدی از تغذیه بروید، باید آن را به تدریج طی مدت 6 تا 7 روز به رژیم غذایی اضافه کنید.

نکات تغذیه ای توله سگ الابای

توله سگ بسته به سن او چند بار در روز تغذیه می شود.مهم است که تغذیه توله سگ آلابای به شدت با توجه به رژیم غذایی او باشد، زیرا هضم مواد غذایی بر عهده غدد ترشح داخلی او هستند و این غدد به سرعت برای مدت زمان مشخص با غذای جدید اداپته می شوند.
اولین وعده غذایی نباید قبل از ساعت ۷ صبح و آخرین وعده غذایی نباید بعد از ساعت۷ بعدازظهر باشد.
رژیم غذایی توله سگ باید بسیار متنوع باشد. علاوه بر گوشت ماهی و غلات، کشک ،کرفس ،تخم مرغ و سبزیجات نیز شامل می شود.
یک آلابای کوچک بهتر است از محصولات گوشتی ،گوشت گاو کم چرب را بخورد.به یک توله سگ ماه اول یک برش دقیق و از ماه دوم قطعات مانند گولاش میدهیم.
رژیم غذایی گوشت او می تواند شامل گوشت گاو، کلیه، کبد، قلب،معده باشد اما این موارد نباید بیش تر از 20-25٪ از رژیم غذایی گوشت او باشد.
از غلات به خصوص گندم سیاه و برنج استفاده کنید .نا مطلوب ترین غلات هم برای این سگ ارزن است.
  غذا نباید بسیار مایع باشد.
 شیر و سایر محصولات لبنی بخصوص پنیر تا سن شش ماهگی مفید است.
از سبزیجات هویج، چغندر، انواع کلم، کدو سبز، کدو تنبل، سبزیجات، گوجه فرنگی، سیر، خیار مفید هستند ولی سیب زمینی مطلوب نیست .