• نزدیکترین گونهی زنده به دایناسورها هستند.
• دارای عضو کوچکی به نام "چشم سوم" روی سر خود هستند.
• پرده گوشتی آویزان در زیر چانه (غبغب) دارند که به تنظیم دمای بدنشان کمک میکند.
• طول یک ایگوآنای بالغ از 5/1 تا 8/1 متر متغیر است (با درنظر گرفتن طول دم). دم ایگوآناها بیشتر از نیمی از جسّه آنها را تشکیل میدهد.
• برخی از ایگوآناها روی دمهای خود ردیف زیبایی از خار دارند.
• طول عمر ایگوآناها معمولا بین 12-10 سال است
• بسیار آرام و مطیع هستند و نگهداری از آنها بسیار بیدردسرتر از سایر حیوانات خانگی است.
• برای دفاع از خود از دم فوقالعاده قویشان به شکل شلاق استفاده میکنند.
• در هنگام خطر، مانند سایر مارمولکها، دم خود را جدا کرده تا با حجمی کوچکتر، سریعتر حرکت کنند.
• ایگوآناها گیاهخوار هستند و به همین منظور دندانهای تیز و فک بسیار قوی دارند.
• در سری فیلمهای هالیوودی گودزیلا، از ایگوآناها در کنار مدلهای کوچک شهرها، به جای دایناسورها استفاده کردهاند.
• برخلاف باور عمومی، بهترین نژاد ایگوآنا که میتوان به عنوان حیوان خانگی انتخاب کرد ایگوآناهای سبز نیستند و گونهای از آنها، به نام Cyclura یا ایگوآنای سنگی (به رنگ قهوهای) آرامترین نژاد از این خزندگان هستند.
جدول معرفی ایگوانا
کشور محل ثبت |
آمریکای جنوبی |
اندازه |
30 – 42 سانت (بدون احتساب طول دم) |
وزن |
وزن متعادل برای آن ها بین 4 تا 8 کیلوگرم میباشد |
قد |
بین 7 تا 14 سانتی متر |
سازگاری با خانواده |
|
مشکلات سلامتی |
به طور کلی اگر در شرایط مناسب نگهداری شوند به ندرت دچار مشکل میشوند اما برخی از بیماریهای استخوانی، پوسیدگی دندانها، عفونتهای دهان و لثه در آنها دیده میشود
|
میزان سر و صدا |
|
سازگاری با کودکان |
لازم به ذکر است که ایگوآناها با اینکه موجوداتی آرام هستند اما حیوانی وحشی محسوب میشوند و در هنگام نگهداری از آنها باید بسیار احتیاط کرد، چرا که توانایی گاز گرفتن و یا صدمه زدن توسط دم بلندشان را دارند
|
سازگاری با دیگر حیوانات خانگی |
در خارج از قفس ممکن است توسط سایر حیوانات خانگی احساس خطر کنند و با دمشان به آنها حمله کنند
|
نیاز به فعالیت روزانه |
ایگوآناها نیاز زیادی به شنا دارند و شناگران ماهری هستند و بهتر است در محفظه قفسشان فضای کوچکی برای آبتنی برایشان فرآهم شود
|
نیاز به رسیدگی های بهداشتی |
با داشتن سطح بدنی همیشه مرطوب ممکن است ایگوآناها دچار بیماریهای باکتریایی شوند. به همین منظور بهتر است که کف محفظه قفس را با روزنامه سفید یا کاغذ تمیز بپوشانید
|
نیاز به مراقبت و نگهداری |
با وجود اینکه نگهداری از ایگوآناها قوانین کم و سادهای دارد اما باید نیازهای آنها به طور کامل و دقیق فرآهم شود
|
هیپوآلرژیک |
|
نیاز به بازی و توجه |
ایگوآناها نیازهای ساده و کمی دارند اما لازم است که به تمام آنها با دقت هر چه تمام رسیدگی شود
|
هوش و توانایی حل مسائل |
ایگوآناها باهوشترین حیوان خانگی از رده خزندگان هستند. توانایی شناخت صاحب خود را دارند و با حرکت سر یا غبغب خود با آنها ارتباط برقرار میکنند
|
غریبه دوستی |
|
طول عمر |
12 الی 15 سال |
بلوغ |
ایگوآناهای 2 تا 4 ساله به سن بلوغ رسیده و در ایگوآناهای نر در چنین سنی شاهد رفتارهای غیرقابل پیشبینی و پرخاشگرانه خواهیم بود |
تخمگذاری |
در صورت وجود امکان جفتگیری، ایگوآنای ماده هربار بین 70 – 20 عدد تخم میگذارد |
پوستاندازی |
ایگوآنای کودک معمولن هر 4 الی 6 هفته و ایگوآنای بالغ تقریبن سالی یکبار پوست میاندازد |
تاریخچه ایگوآنا
متخصصین ژنتیک پیدایش ایگوآناها و اجدادشان را حدود 5 میلیون سال پیش تخمین میزنند. ایگوآناها در واقع نژادی از تیره مارمولکها هستند که با رفتارهای مشابه و جسه بزرگ در عصر معاصر به عنوان حیوان خانگی نگهداری میشوند. زیستگاه اصلی ایگوآناها در جنگلهای گرمسیری و در نزدیکی دریاچه، برکه یا مرداب در مناطح آمریکای جنوبی و مرکزی است. حدود 7000 سال پیش ایگوآناهای سبز و تخمهایشان به عنوان منبع مهم غذایی برای انسانها محسوب میشدند. برای اولین بار در سال 1758 توسط یک گیاهشناس سوئدی به عنوان نژادی جدید معرفی شدند. طی دو قرن بعد از آن، گونههای مختلفی از ایگوآناها با نامهای دیگر شناسایی شدند اما در نهایت تمامی آنها در نژاد مشترک ایگوآنا تیرهای از مارمولکها قرار گرفتند. گونههای مختلفی از ایگوآناها که در سالیان شناسایی شدند نه در دیانای بلکه در ویژگیهای اکتسابی (رنگ، طول دم و...) با یکدیگر تفاوت داشتند. برای مثال سوسمار کیمن با نام ایگوآنای آبی شناخته میشود، چون از معدود جانداران روی کره زمین است که رنگی آبی دارد و از سنگینوزنترین انواع ایگوآناهاس.
ایگوانای سبز تنها گونهای است که میتوان به عنوان حیوان خانگی از آن نگهداری کرد. این موجودات به دلیل طیف گسترده رنگی، نگهداری بدون دردسر و زیبایی منحصربهفرد، در عصر حاضر بسیار مورد توجه علاقهمندان به حیوانات خانگی خاص قرار گرفتهاند. لازم به ذکر است که ایگوآناهای سبز، فقط به رنگ سبز نیستند و فلسهای آنها در رنگها و طرحهای متنوعی یافت میشوند.
برخی از جانورشناسان معتقد هستند که ایگوآناها نزدیکتریم موجودات زنده به دایناسورها هستند و با بررسی رفتار و مشخصات ایگوآناها میتوان به اطلاعات زیادی در رابطه با اجدادشان دست یافت
ظاهر ایگوآنا
همانطور که پیش تر گفته شد ایگوآناها با توجه به زیستگاه خود، در رنگها و اندازههای متفاوت دیده میشوند. بهطور کلی 35 گونه از ایگوآناها تاکنون شناخته و ثبت شدهاند اما در این میان تنها ایگوآناهای سبز هستند که از لحاظ اندازه، نیازها و رفتار، قابلیت نگهداشته شدن در قفس به عنوان حیوان خانگی را دارند. تفاوت ظاهری جنس نر و ماده ایگوآناها تنها از کشیدگی و نازکی تنه آنها قابل نشخیص است. ایگوآناهای ماده بدنی لاغرتر و کشیدهتر نسبت به ایگوآناهای نر دارند. هر ایگوآنا در پشت و گاهن در طول دم خود، ردیف خارهایی دارد که در مواقع خطر برای دفاع از خود از آنها استفاده میکند. طول دم ایگوآناها بیشتر از نیمی از بدن آنها رو تشکیل میدهد. گاهن دمهای ایگوآناها در طرح های راه راه و خالدار هستند. ایگوآناها همانند مارمولکها، برای فرار از خطر دم را جدا کرده تا با کمتر شدن حجم بدن، سرعت بالاتری پیدا کنند. لازم به ذکر است که ایگوآناها قابلیت رشد مجدد دم خود را دارند.
ایگوآناها گیاهخوار هستند و مجهز به ردیفی از دندانهای بسیار تیز به همراه فکی بسیار قوی برای جویدن برگ و تنه گیاهان هستند.
مهمترین ویژگی برجسته ایگوآناها نسبت به سایر مارمولکها قدرت بینایی فوقالعاده آنهاست. همچنین در بالای سر خود چشم سوم دارند که توسط یک غده به مغز متصل است. البته این چشم سوم در گذشته در تمامی مارمولکها وجود داشته اما در نهایت این ویژگی در آنها از بین رفته است. چشم سوم ایگوآنا مانند دو چشم دیگرش قادر به تشخیص تصاویر یا رنگها نیست و تنها به تغییرات نور واکنش نشان میدهد. لازم به ذکر است که پرندگانی همچون باز و شاهین شکارچی ایگوآنا هستند و ممکن است وجود این چشم در بالای سر ایگوآناها برای دیدن شکارچیان در بالای سر باشد.
پوسته گوشتی به نام غبغب از زیر چانه ایگوآناها تا به زیر گردن آنها ادامه میابد. این پوسته میتواند مانند ماهیچه منقبض (بسته) و منبسط (باز) شود. ایگوآناها با باز و بسته کردن غبغب خود، دمای بدن خود را تنظیم میکنند. همچنین برای ارتباط برقرار کردن با صاحب خود و یا نشان دادن ترس و هیجان غبغب خود را باز و بسته میکنند.
ایگوآناها همچنین دارای چنگالهایی محکم هستند اما از آنها تنها به منظور حرکت کردن و گرفتن شاخه و برگ استفاده میکنند و این چنگالها یک وسیله دفاعی محسوب نمیشود.
ایگوآناها در هنگام تولد و تا چندین ماه اول به رنگهای بسیار روشن و درخشان مثل آبی، سبز و نارنجی هستند اما با بالا رفتن سنشان رفتهرفته این رنگها تغییر خواهند کرد.
سطح بدن ایگوآناها همانند مارها از فلسهای ظریفی پوشیده شده که هر ایگوانای کودک هر 4 الی 6 هفته و هر ایگوآنای بالغ هر سال یکبار این پوسته را رها کرده و اصطلاحن پوست میاندازند
رسیدگی به ایگوآنا
همانطور که گفته شد سطح بدن ایگوآناها از فلس تشکیل شده است بنابراین رسیدگی به آنها نسبت به رسیدگی به سایر حیوانات خانگی، بسیار سادهتر و بیدردسرتر است. بهتر است که برای جلوگیری از بیماریهای عفونی و باکتریایی ایگوآنای خود را هفتهای یکبار حمام کنید اما نکته جالب اینجاست که ایگوآناها برخلاف بسیاری از حیوانات خانگی به حمام کردن بسیار علاقهمند هستند.
برای حمام کردن ایگوآناها لازم است سطح وان حمام یا لگن بزرگی از آب را با آب ولرم (32-29 درجه سانتیگراد) تا زیر غبغب ایگوآنا پر کنیم. او را وارد آب کنید و بگذارید توی آب تفریح کند تا زمانی که دمای آب پایین بیاید. سپس آنرا از آب خارج کرده و خشک کنید و به داخل قفس برگردانید. لازم است که اگر فضایی در قفس ایگوآنا برای آبتنی فرآهم نکردید این کار را هفتهای 3-2 بار تکرار کنید.
برای جلوگیری از پیدایش بیماریهای پوستی در ایگوآناها (بروز عفونت و باکتری در میان فلسها) لازم است که فضای قفس شیشهای آنها را دائم تمیز کرده و عاری از فضولات و بقایای مواد غذایی کنید. سطح کف قفس را با روزنامه (ترجیحن بدون چاپ) یا کاغذ نمیز بپوشانید تا تمیز نگه داشتن محل ایگوآنا راحتتر باشد. همچنین لازم است بعد از هربار خالی کردن ظرف آب و غذا، به خوبی شستشو شوند.
تغذیه ایگوآنا
برای تغذیه ایگوآناها لازم است به چندین نکته مهم توجه کنیم. ایگوآناها مانند بسیاری از خزندگان از حشرات تغذیه میکنند اما این به هیچ عنوان برای آنها کافی نیست. شاید به عنوان جایزه برای خوشحال کردن آنها هفتگی یک یا دو کرم کافی باشد. لازم به ذکر است که همه ایگوآناها از خوردن حشرات لذت نمیبرند.
مهمترین منبع تغذیه ایگوآناها برگ گیاهان و میوهجات میباشد. لازم است روزانه برگ کاهو، کلم و ترب به صورت غذای اصلی آنها و همینطور میوههایی مثل موز، هویج، نخودفرنگی باشد. بهتر است تا جایی که ممکن است از سبزیجات و میوههای یخزده استفاده نشود.
همینطور غذاهای مخصوص خزندگان که به صورت کنسرو در برخی فروشگاههای مخصوص حیوانات خانگی یافت میشوند میتوانند به صورت مکمل سبزیجات و میوهجات استفاده شوند.برای تامین نشاسته لازم برای بدن ایگوآناها میتوان گاهن به تغذیه آنها، نان، پاستا یا برنج اضافه کرد..
قرصهای مکمل ویتامین و مواد معدنی برای ایگوآناها بسیار لازم است. به صورت چند بار در هفته کلسیم و ویتامین د3 باید به صورت پودر به غذا یا آب آنها اضافه شود. به خاطر داشته باشید که زیادهروی در مصرف این مواد، برای سلامتی آنها بسیار خطرناکتر از استفاده نکردن از آنها است
نگهداری از ایگوآنا
برای نگهداری از ایگوآنا لازم است یک قفس شیشهای یا فلزی مشبک به ابعاد حداقل 5/2 در 1 متر با ارتفاع حداقل 9/1 متر فرآهم کنیم.
لازم به ذکر است که نگهداری دائمی ایگوآنا در قفس در سنهای بلوغ منجر به پرخاشگر شدن ایگوآناهای نر میشود، بنابراین بهتر است گاهن به آنها اجازه خروج از قفس و بالا رفتن از مبلمان اتاق را بدهیم. اما این خروج باید دائما با نظارت انجام شود برای اینکه ایگوآناها حیوانات وحشی هستند و ممکن است اقدام به فرار یا صدمه زدن به افراد خانه یا سایر حیوانات خانگی بکنند.
در داخل قفس ایگوآنا به چه چیزهایی احتیاج داریم؟
موارد ضروری:
1. باید در داخل قفس چندین ظرف آب و غذا وجود داشته باشد.
2. باید در قفس چیزی برای بالا رفتن ایگوآنا از آن در نظر گرفته شود. این شی میتواند تیکهای از درخت یا سنگی حجیم باشد، به طوریکه برای ایگوآنا قابلیت گرفتن آنها با چنگالهایشان فرآهم باشد و وزن آنها را تحمل کند.
3. قرار دادن سطح پوششی در کف قفس برای مسائل بهداشتی (از استفاده از برادههای چوب یا پلاستیک شدیدن خودداری شود)
4. استفاده از لامپهای فلورسنت برای بسیار روشن نگهداشتن فضای قفس در روز. ترجیحن لامپهایی با نور زرد که این لامپها در شب خاموش میشوند.
5. استفاده از لامپ یا دستگاه گرمایشی بیخطر برای بسیار گرم نگهداشتن فضای قفس. در تمام نقاط قفس دما باید در بازه 26-31 درجه سانتیگراد باشد. این لامپها در تمام طول روز روشن میمانند.
موارد پیشنهادی:
1. ایگوآناها مانند سایر خزندگان به پنهان شدن علاقه دارند. بهتر است در داخل قفس فضایی برای مخفی شدن آنها تعبیه شود.
2. قرار دادن لگن یا وان کوچکی در فضای قفس برای آبتنی کردن آنها.
3. قرار دادن گلدانی کوچک در فضای داخل قفس برای تامین دائمی غذا آنها. گیاهانی همچون آلوئهورا، کلم، بامبو یا نیخیزران در اندازه کوچک میتوانند در محلی در نزدیکی شیایی که ایگوآنا از آن بالا میرود، قرار بگیرد.
نکته بسیار مهم در نگهداری ایگوآناها این است که هرگز چندین ایگوآنا، یا حیوانات خانگی کوچک دیگر را با هم در یک قفس قرار ندهید
سلامت ایگوآنا
ایگوآناها معمولا با رعایت مسائل بهداشتی و تغذیهای به ندرت بیمار میشوند. با رعایت رژیم غذایی مناسب و استفاده از مکملهای ویتامین و مواد معدنی میتوان این حیوانات زیبا را تا 15 – 20 سال به عنوان همراه و حیوان خانگی، نگه داشت.
از سنین پایین لازم است روزانه چندین بار آنها را از قفس خارج کرده و با آنها صحبت، بازی و نوازش کرد. خزندگان به علت خونسرد بودن مانند سایر حیوانات خانگی توانایی نشان دادن خوشحالی از دیدن صاحب خود را ندارند اما این به هیچ عنوان به این معنا نیست که صاحب خود را نمیشناسند و به او علاقه ندارند. برخی از ایگوآناها با باز و بسته کردن غبغب خود خوشحالی و هیجان خود را نشان میدهند. همچنین گذراندن وقت با ایگوآنا باید روزانه و دائمن انجام شود تا آنها کاملن با شما و محبت شما آشنا بشوند و این امر منجربه جلوگیری از پیدایش رفتار پرخاشگرانه در سنین بلوغ، به ویژه در ایگوآناهای نر میشود.
ایگوآناها اگر در شرایط مناسب نگهداری شوند، مواد غذایی، مکملهای ویتامین و معدنی مناسب دریافت کنند، نور و رطوبت و دمای لازم برای آنها تامین باشد، به ندرت بیمار میشوند و نیازی به مراجعه به دامپزشک ندارند.
صفات ایگوآنا
ایگوآناها مانند سایر خزندگان حیواناتی خونسرد با بازه عکسالعملها، شیطنتها و ابراز علاقه کردنهای محدودی هستند. یک ایگوآنا ممکن است در شبانه روز فقط چند سانت از محل خود حرکت کند و این امری کاملا عادی در طبیعت آنهاست.
در سنین پایین رفتار ایگوآنا کاملا آرام و مطیع است اما با بالا رفتن سن آنها و رسیدن به سن بلوغ رفتهرفته ممکن است رفتارهای غیرقابل پیشبینی و پرخاشگرانه از خود نشان دهند. به همین منظور لازم است قبل از نگهداری از آنها خود را برای چنین شرایطی آگاه و آماده کنیم. یک ایگوآنای بالغ با ضربات دم خود میتواند حتا استخوان انسان را بشکند. برای پیشگیری از چنین مسائلی لازم است اول از هر چیزی انواع نژادهای ایگوآنا را بشناسیم. متاسفانه این روزها ایگوآناهای سبز، به علت گستردگی طیف رنگی در سنین کودکی بیشتر از سایر نژادها مورد توجه علاقهمندان به حیوانات خانگی خاص قرار گرفتهاند، ایگوآناهای نر در این نژاد در سنین بلوغ بسیار پرخاشگر میشوند و ممکن است با کوچکترین غفلت به شما صدمه وارد کرده یا فرار کنند. گونهی دیگری از ایگوآناها به نام ایگوآنای سنگی یا Cyclura بسیار مطیعتر و مناسبتر برای نگهداری در منزل هستند و به صاحب خود و نوازشهای او بسیار علاقه نشان میدهند.
رفتار ایگوآنا با کودکان و سایر حیوانات خانگی
همانطور که پیش تر گفته شد ایگوآناها حیواناتی وحشی هستند و در سنین بلوغ رفتارهایی غیرقابل پیشبینی و جدید از خود نشان میدهند. به همین منظور آزاد نگه داشتن آنها در محیطهایی که حیوانات خانگی دیگر یا کودکان حضور دارند به هیچ عنوان توصیه نمیشود چرا که آنها میتوانند صدمات بسیار جدی بر سایر موجودات وارد کنند.
بلوغ، جفتگیری و تخمگذاری
ایگوآناها بعد از سن 18 ماهگی به بلوغ میرسند و توانایی جفتگیری را در شهریور ماه دارند. وقتی یک ایگوآنا به سن بلوغ میرسد رفتارهای عجیب و جدید در آن پیدا میشود و لازم است توجه و دقت بیشتری در نگهداری از آن انجام شود.
در ایگوآنای نر، پس از بلوغ تغییرات رنگ فلسها پدیدار میشود. از لحاظ رفتاری آنها کاملا بیقرار و گاهی پرخاشگر میشوند. برخلاف سایر موجودات تصور اینکه با عقیمسازی آنها میتوان از پروسه بدخلق شدن آنها جلوگیری کرد در مورد آنها صحت نداشته و با وجود عمل جراحی بسیار هزینه بر و دشوار، تغییرات خلق و خوی آنها به همان صورت باقی می ماند. لازم به ذکر است که بروز این رفتارها در آنها تنها در دوره 30 روزه جفتگیری رخ میدهد.
در ایگوآنای ماده تنها شاهد تغییرات در رنگ فلسها خواهیم بود.
بعد از جفتگیری ایگوآنای ماده حدود 20 الی 70 تخم میگذارد. جوجهها به مدت 3 ماه در داخل تخم باقی مانده و سپس از آن خارج میشوند. ایگوآنای مادر یا پدر به هیچ عنوان مسئولیتپذیر نبوده و بعد از به دنیا آمدن جوجهها آنها را رها خواهند کرد.
باید توجه کرد که زادگاه آنها مناطق استوایی و گرمسیری است، در صورت بروز هر نوع مشکل از قبیل حمله ایگوآنای نر به صاحب خود یا سایر موجودات، تخمگذاری بسیار زیاد و یا ناتوانی صاحب در ادامهی نگهداری از ایگوآناها لازم است که برای رهاسازی آنها چنین مناطقی را شناسایی کرد و با جمعیت جانوری آنجا آشنا شد. در صورت هماهنگی منطقه با نیازهای ایگوآنا و عدم ایجاد خطرات زیستمحیطی برای سایر جانداران این مناطق، میتوان عملیات رهاسازی را انجام داد.
عمر ایگوآنا
اگر از یک ایگوآنا به درستی نگهداری شود، دما و رطوبت و نور کافی برای او تامین گردد، تغذیه و رژیم غذایی مناسبی داشته باشد و از لحاظ بهداشتی به درستی به او رسیدگی شود میتواند تا حدود 20 سال عمر کند.
هر چه سن ایگوآناها بالاتر میروند رنگ فلسهای آنها به نارنجی یا قرمز تغییر میکند.
تربیت ایگوآنا
برخلاف سایر حیوانات خانگی از دسته خزندگان، ایگوآناها حیواناتی بسیار باهوش و عاطفی هستند. وقتی از دوران کودکی با صاحب خود در ارتباط باشند و دائمن مورد نوازش قرار بگیرند صاحب خود را شناسایی کرده و در بیشتر موارد خطری برای او محسوب نمیشوند.
ایگوآناها بسیار به بالا رفتن از صاحب خود یا سایر اشیاء علاقهمند هستند. دوست دارند در بالاترین نقطه هر فضا قرار گرفته و از بالا به شما و فضای اطراف نگاه کنند. به همین منظور علاوهبر تهیه شیایی برای بالا رفتن ایگوآنا از آن در داخل قفس، میتوان چند بار در هفته آنها را از قفس خارج کرد و داخل یک اتاق در بسته با نظارت دقیق و کامل قرار داد تا به شناسایی محیط اطراف خود بپردازند.
متاسفانه راهی برای جلوگیری از بروز رفتارهای پرخاشگرانهی ایگوآناهای نر (بهویژه در نژاد ایگوآنای سبز) در فصل جفتگیری وجود نداشته و تنها با احتیاط و تامین نیازهای آنها میتوان این دوران را سپری کرد.
خرید ایگوآنا
با بررسی دقیق اطلاعات داده شده درباره ایگوآنا، برای تهیه آنها میتوان به مراکز فروش حیوانات خانگی خاص مراجعه کرد.
مواردی که در هنگام خرید باید به آن توجه کنید، اطمینان حاصل کردن از سلامت فلسها، استخوانها و دندانهای ایگوآناست. بررسی عکسالعملهای آنها به نور و رنگ نیز میتوانند شما را از سلامت بینایی آنها مطمئن سازد.
چند دلیل که ایگوآنا برای شما مناسب است
• اگر شما به حیوانات خانگی خاص، بهویزه به خزندگان علاقه دارید ایگوآنا بهترین انتخاب برای شماست
• نگهداری بسیار ساده و راحت
• هوش بسیار زیاد آنها، شناسایی صاحب خود و عاطفی بودن آنها
• عدم نیاز آنها به حضور دائمی شما (به دلیل گذراندن بیشتر اوقات صاحبان خود در خارج از خانه، دچار افسردگی نمیشوند)
• عمر نسبتا طولانی در مقایسه با سایر حیوانات خانگی